Pieter Zeeman

Pieter Zeeman
Ilustracja
Państwo działania

Holandia

Data i miejsce urodzenia

25 maja 1865
Zonnemaire

Data i miejsce śmierci

9 października 1943
Amsterdam

profesor
Specjalność: fizyka
Alma Mater

Uniwersytet w Lejdzie

Uczelnia

Uniwersytet Amsterdamski

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki

Multimedia w Wikimedia Commons

Pieter Zeeman (ur. 25 maja 1865 w Zonnemaire, zm. 9 października 1943 w Amsterdamie) – holenderski fizyk, współodkrywca zjawiska nazwanego jego imieniem (efekt Zeemana), laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki z roku 1902 (wspólnie z H.A. Lorentzem)[1][2][3]. Uczeń Hendrika Antoona Lorentza na Uniwersytecie w Lejdzie[4].

Badania wpływu pola magnetycznego na promieniowanie rozpoczął w roku 1890, na polecenie swojego mentora. W roku 1896 doświadczalnie stwierdził występowanie dubletu sodowego w widmie sodu, badanym za pomocą spektrografu w warunkach, gdy płomień palnika emitującego promieniowanie był umieszczony między biegunami silnego magnesu trwałego. Zjawisko zostało wyjaśnione teoretycznie przez Lorentza[1][2].

Od roku 1900 był profesorem Uniwersytetu w Amsterdamie, od roku 1908 – dyrektorem Instytutu Fizyki tego uniwersytetu. Prowadził prace badawcze z zakresu optyki i fizyki atomowej[1][2].

Przypisy

  1. a b c Pieter Zeeman – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1902 > Hendrik A. Lorentz, Pieter Zeeman [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-05-10]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture, May 2, 1903, Light Radiation in a Magnetic Field
  2. a b c Pieter Zeeman. [w:] Notable Names Database (NNDB) [on-line]. [dostęp 2014-05-10]. (ang.).
  3. Zeeman Pieter, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-07-29] .
  4. Pieter Zeeman | Dutch physicist | Britannica [online], www.britannica.com, 21 maja 2023 [dostęp 2023-06-06]  (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Efekt Zemana; Efekt Starka. zefir.jawnet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-08-28)].
  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek

Nobel

  • p
  • d
  • e
XVIII wiek
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek
  • 2002: David King
  • 2004: Richard Dixon
  • 2006: Jean-Pierre Hansen
  • 2008: Edward Hinds
  • 2010: Gilbert Lonzarich
  • 2012: Roy Taylor
  • 2014: Jeremy Bauberg
  • 2016: Ortwin Hess
  • 2018: Ian Walmsley
  • 2019: Miles Padgett
  • 2020: Patrick Gill
  • 2021: Carlos Frenk
  • 2022: Raymond Pierrehumbert

  • p
  • d
  • e
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek
  • ISNI: 0000000081714339
  • VIAF: 103215195
  • LCCN: n87116964
  • GND: 116968141
  • LIBRIS: khwz1tg30fjfr0s
  • BnF: 107361779
  • SUDOC: 082493278
  • NKC: uk20201069542
  • DBNL: zeem007
  • NTA: 070058296
  • BIBSYS: 98011114
  • CiNii: DA05893173
  • Open Library: OL113778A
  • NUKAT: n2012147342
  • J9U: 987007272134205171
  • CANTIC: a11529325
  • LIH: LNB:C23p;=BO
  • WorldCat: lccn-n87116964
  • PWN: 4000965
  • Britannica: biography/Pieter-Zeeman
  • Universalis: pieter-zeeman
  • БРЭ: 1991378
  • NE.se: pieter-zeeman
  • SNL: Pieter_Zeeman
  • VLE: pieter-zeeman
  • Catalana: 0073208
  • DSDE: Pieter_Zeeman
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 67050