Giorgio Parisi

Giorgio Parisi
ilustracja
Państwo działania

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1948
Rzym

Alma Mater

Uniwersytet Rzymski „La Sapienza”

Uczelnia

Uniwersytet Rzymski „La Sapienza”

Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki
Nagroda Wolfa

Multimedia w Wikimedia Commons

Giorgio Parisi (ur. 4 sierpnia 1948 w Rzymie[1]) – włoski fizyk, laureat Nagrody Nobla w 2021[2]. Od 2018 pełni funkcję jednego z prezesów zarządu[3] Akademii Rysiów(inne języki)[4][5].

Od 1992 zagraniczny członek Francuskiej Akademii Nauk[6] oraz amerykańskiej Narodowej Akademii Nauk (od 2003)[7]. Od 2013 stowarzyszony w Amerykańskim Towarzystwie Filozoficznym[8].

Wyróżnienia

Parisi otrzymał co najmniej kilkanaście nagród naukowych:

  • 1986: Nagroda Feltrinellego(inne języki), w kategorii nauk fizycznych, matematycznych i przyrodniczych - fizyka, chemia i zastosowania[9]
  • 1992: Medal Boltzmanna(inne języki)[10] – za fundamentalny wkład w fizykę statystyczną, a zwłaszcza za rozwiązanie teorii pola średniego szkieł spinowych[11]
  • 1999: Medal Diraca (ICTP) – za oryginalny i głęboki wkład w wiele dziedzin fizyki[12]
  • 2002: włoska Nagroda Enrico Fermiego(inne języki) – za wkład w teorię pola i mechanikę statystyczną, a w szczególności za fundamentalne wyniki dotyczące statystycznych właściwości układów nieuporządkowanych[13]
  • 2005: Nagroda Nonino(inne języki) „Włoski Mistrz naszych czasów”[15][16]
  • 2007: Microsoft Award(inne języki).
"He has made outstanding contributions to elementary particle physics, quantum field theory and statistical mechanics, in particular to the theory of phase transitions and replica symmetry breaking for spin glasses. His approach of using computers to corroborate the conclusions of analytical proofs and to actively motivate further research has been of fundamental importance in his field."
  • 2009: Lagrange Prize(inne języki). Nagroda przyznawana naukowcom, którzy najbardziej przyczynili się do rozwoju nauki o złożoności (science of complexity(inne języki)) w różnych dziedzinach wiedzy[17].
“For his significant contributions in theoretical elementary particle physics and quantum field theory and statistical physics, especially of systems with frozen disorder, especially spin glasses."[18]
  • Nature Awards for Mentoring in Science – Włochy, 2013. Nagroda za całokształt twórczości. Przyznawana corocznie innemu krajowi przez czasopismo naukowe "Nature"[19][20].
  • 2015: High Energy and Particle Physics Prize(inne języki) (EPS HEPP Prize).
“For developing a probabilistic field theory framework for the dynamics of quarks and gluons, enabling a quantitative understanding of high-energy collisions involving hadrons”[21].
  • 2016: Lars Onsager Prize(inne języki).
“For groundbreaking work applying spin glass ideas to ensembles of computational problems, yielding both new classes of efficient algorithms and new perspectives on phase transitions in their structure and complexity”[22].
  • 2018: Pomeranchuk Prize(inne języki).
“For outstanding results in quantum field theory, statistical mechanics and particle theory”[23].
“For ground-breaking discoveries in disordered systems, particle physics and statistical physics. The Wolf Prize in Physics is awarded to Giorgio Parisi for being one of the most creative and influential theoretical physicists in recent decades. His work has a large impact on diverse branches of physical sciences, spanning the areas of particle physics, critical phenomena, disordered systems as well as optimization theory and mathematical physics.”[24].
  • 2021: Wymieniony na liście Clarivate Citation Laureates(inne języki).
"For ground-breaking discoveries in quantum-chromodynamics and in the study of complex disordered systems."[25].
“For the discovery of the interplay of disorder and fluctuations in physical systems from atomic to planetary scales.”[26].

Publikacje

  • GiorgioG. Parisi GiorgioG., Statistical Field Theory, Addison Wesley, 1988, ISBN 978-0201059854 .
  • MarcM. Mézard MarcM., GiorgioG. Parisi GiorgioG., Miguel AngelM.A. Virasoro Miguel AngelM.A., Spin glass theory and beyond, Singapore: World Scientific, 1987, ISBN 978-9971-5-0115-0 .
  • GiorgioG. Parisi GiorgioG., La chiave, la luce, l'ubriaco, Roma: Di Renzo Editore, 2006, ISBN 978-88-8323-149-0 .
  • GiorgioG. Parisi GiorgioG., AulettaA. Gennaro AulettaA., FortunatoF. Mauro FortunatoF., Quantum Mechanics, Cambridge University Press, 2009, ISBN 978-0-521-86963-8 .
  • GiorgioG. Parisi GiorgioG., UrbaniU. Pierfrancesco UrbaniU., ZamponiZ. Francesco ZamponiZ., Theory of Simple Glasses, Cambridge University Press, 2020, ISBN 978-1-108-12049-4 .

Przypisy

  1. Parisi Giorgio, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-03-31] .
  2. The Nobel Prize in Physics 2021 [online], NobelPrize.org [dostęp 2021-10-05]  (ang.).
  3. Na początku prezes, od 2021 jako wiceprezes (stan na 2021).
  4. Governance [online], Accademia Nazionale dei Lincei [dostęp 2021-10-07]  (ang. • wł.).
  5. Il fisico Giorgio Parisi eletto presidente dell'Accademia dei Lincei - Scienza & Tecnica [online], ANSA.it, 22 czerwca 2018 [dostęp 2021-10-07]  (wł.).
  6. Giorgio Parisi [online], Francuska Akademia Nauk, 1992 .
  7. Giorgio Parisi [online], National Academy of Sciences, 2003 .
  8. APS Member History [online], search.amphilsoc.org [dostęp 2021-03-17] .
  9. Premi Feltrinelli 1950-2011 [online], Accademia Nazionale dei Lincei [dostęp 2021-10-07]  (wł.).
  10. C3 Commission Award – The Boltzmann Medal [online], International Union of Pure and Applied Physics, 1992 .
  11. The Boltzmann Medal - Giorgio Parisi: Boltzmann Medallist 1992, IUPAP [dostęp 2021-10-08] [zarchiwizowane 2015-04-05]  (ang.).
  12. Dirac Medallist 1999 [online], ICTP, 1999  (ang.).
  13. Enrico Fermi Prize list of winners. [online], Società Italiana di Fisica (Italian Physical Society)  (ang.).
  14. 2005 Dannie Heineman Prize for Mathematical Physics Recipient. [online], American Physical Society, 2005  (ang.).
  15. Premio Nonino "Un Maestro italiano del nostro tempo" 2005 - Giorgio Parisi [online], Nonino Distillatori  (wł.).
  16. THIRTIETH NONINO PRIZE - Motivations - Nonino Prize 2005 “An Italian Master of our Time” - GIORGIO PARISI [pdf], Distillerie Nonino, 2015, s. 2 [dostęp 2021-10-11] [zarchiwizowane 2013-06-19]  (ang.).
  17. Lagrange-CRT Foundation Prize winners. [online], CRT Foundation, 2009 .
  18. The Max Planck medal laureates and winners 2011 [online], Deutsche Physikalische Gesellschaft, 2011 [dostęp 2014-10-31] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-06] .
  19. Nature Prize for Mentoring in Science – Italy [online], Nature, 2013 .
  20. Nature awards for creative mentoring in science - Italy, Nature, 25 listopada 2013 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane 2017-06-02] .
  21. The High Energy and Particle Physics Prizes [online], European Physical Society, 2015 .
  22. 2016 Lars Onsager Prize Recipient [online], American Physical Society, 2016 .
  23. 2018 Pomeranchuk Prize Recipients [online], 2018 .
  24. 2021 Wolf Prize Recipients [online], 2021 .
  25. Clarivate Unveils Citation Laureates 2021 - Annual List of Researchers of Nobel Class [online] .
  26. Press release: The Nobel Prize in Physics 2021 [online], 2021 .
  • p
  • d
  • e
Laureaci Nagrody i Medalu Diraca (ICTP)
XX wiek
XXI wiek
  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek
  • 2001: Władimir Arnold
  • 2002: Michael B. Green i John Henry Schwarz
  • 2003: Yvonne Choquet-Bruhat i James W. York
  • 2004: Gabriele Veneziano
  • 2005: Giorgio Parisi
  • 2006: Sergio Ferrara, Daniel Z. Freedman i Peter van Nieuwenhuizen
  • 2007: Juan Maldacena i Joseph Polchinski
  • 2008: Mitchell Jay Feigenbaum
  • 2009: Carlo Becchi, Alain Rouet, Raymond Stora i Igor Tiutin
  • 2010: Michael Aizenman
  • 2011: Herbert Spohn
  • 2012: Giovanni Jona-Lasinio
  • 2013: Michio Jimbo i Tetsuji Miwa
  • 2014: Gregory W. Moore
  • 2015: Pierre Ramond
  • 2016: Andrew Strominger i Cumrun Vafa
  • 2017: Carl M. Bender
  • 2018: Barry Simon
  • 2019: Bill Sutherland, Francesco Calogero i Michel Gaudin
  • 2020: Svetlana Jitomirskaya
  • 2021: Joel L. Lebowitz
  • 2022: Antti Kupiainen, Krzysztof Gawędzki
  • 2023: Nikita Nekrasov
  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek
  • 2001: Jürg Fröhlich
  • 2002: Jürgen Ehlers
  • 2003: Martin Gutzwiller
  • 2004: Klaus Hepp
  • 2005: Peter Zoller
  • 2006: Wolfgang Götze
  • 2007: Joel Lebowitz
  • 2008: Detlev Buchholz
  • 2009: Robert Graham
  • 2010: Dietel Vollhardt
  • 2011: Giorgio Parisi
  • 2012: Martin Zirnbauer
  • 2013: Werner Nahm
  • 2014: David Ruelle
  • 2015: Viatcheslav F. Mukhanov
  • 2016: Herbert Wagner
  • 2017: Herbert Spohn
  • 2018: J. Ignacio Cirac
  • 2019: Detlef Lohse
  • 2020: Andrzej Buras
  • 2021: Alexander M. Polyakov
  • 2022: Annette Zippelius
  • 2023: Raszyd Siuniajew
  • p
  • d
  • e
Laureaci Nagrody Wolfa w dziedzinie fizyki
XX wiek
XXI wiek

  • p
  • d
  • e
XX wiek
XXI wiek

Nobel

  • ISNI: 0000000109238259
  • ORCID: 0000-0001-6500-5222
  • VIAF: 90893843
  • LCCN: n86064120
  • GND: 138622760
  • NDL: 00472736
  • BnF: 123648669
  • SUDOC: 032661444
  • SBN: MILV044801
  • NKC: ntk2016905252
  • NTA: 07418282X
  • BIBSYS: 90297488
  • CiNii: DA01888739
  • Open Library: OL247038A
  • NUKAT: n97081653
  • J9U: 987007453568205171
  • CONOR: 87812451
  • PWN: 9282994
  • Treccani: giorgio-parisi
Identyfikatory zewnętrzne:
  • ResearcherID: L-8961-2015
  • Publons: 2358588
  • Scopus: 7103145542
  • Dimensions: 01277615621.64