Paul d’Albert de Luynes

Paul d’Albert de Luynes
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1703
Wersal

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 1788
Paryż

Arcybiskup Sens
Okres sprawowania

1753-1788

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

25 września 1729

Kreacja kardynalska

5 kwietnia 1756
Benedykt XIV

Kościół tytularny

San Tommaso in Parione

Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

25 września 1729

Konsekrator

Louis de La Vergne-Montenard de Tressan

Współkonsekratorzy

Léon de Beaumont
François-César Le Blanc

Konsekrowani biskupi
Louis-Henri de Rochefort d’Ally 1754
Étienne Charles de Loménie de Brienne 1761
Claude-Mathias-Joseph de Barral 1761
François-Joachim de Pierre de Bernis 1764
Ange-François de Talaru de Chalmazel 1765
Współkonsekrowani biskupi
Claude de Rouvroy de Saint-Simon 1732
Henri-Constance de Lort de Sérignan de Valras 1732
Louis-Guy de Guérapin de Vauréal 1732
Louis-François Néel de Christot 1740
Charles de Grimaldi d’Antibes 1747

Paul d’Albert de Luynes (ur. 5 stycznia 1703 w Wersalu, zm. 21 stycznia 1788 w Paryżu) – francuski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Sens.

Życiorys

Pochodził z arystokratycznego rodu. 17 sierpnia 1729 został wybrany biskupem Bayeux. 15 września 1729 w Paryżu przyjął sakrę z rąk arcybiskupa Louis de la Vergne Tressana (współkonsekratorami byli biskupi Léon de Beaumont i César Le Blanc). 26 listopada 1753 objął stolicę metropolitalną Sens, na której pozostał już do śmierci. 5 kwietnia 1756 Benedykt XIV wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera San Tommaso in Parione. Wziął udział w konklawe wybierających Klemensa XIII, Klemensa XIV i Piusa VI. Podczas Konklawe 1758 w imieniu króla Francji Ludwika XV zgłosił ekskluzywę wobec kandydatury kardynała Carlo Alberto Guidoboni Cavalchiniego.

Był członkiem Académie française.

Bibliografia

  • Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.)
  • Catholic Hierarchy (ang.)
  • p
  • d
  • e
Do roku 1378
Wielka schizma
Obediencja rzymska
Obediencja awiniońska
  • Pierre de Monteruc (do 1385)
  • Guillaume d’Aigrefeuille (1385–1401)
  • Leonardo Rossi da Giffoni (1401–1407)
  • Pierre de Thury (1407–1408)
  • Pierre Ravat (1408–1417)
  • Juan Martínez de Murillo (1417)
Obediencja pizańska
Od 1415