Lambronlu Nerses

Lambronlu Nerses (Ermenice: Ներսես Լամբրոնացի)
Nerses of Lambron in miniature of 1643
Doğum	1153
Ölüm	17 Temmuz 1198
Yortu	17 Temmuz

Lambronlu Nerses (Ermenice: Ներսես Լամբրոնացի Nerses Lambronatsi; 1153, Tarsus – 17 Temmuz 1198, Tarsus) Kilikya Ermeni Krallığı’nın Tarsus Başespiskoposu. Ermeni tarihinde edebiyat ve Kilise tarihindeki en bilinen figürlerinden birisidir. Ermeni Kilisesince aziz ilan ilan edilmiştir ve yortusu 17 temmuzdadır.

Hayatı

Ermeni soylu bir ailede dünyaya gelmiş, çok iyi bir eğitim almış ve Ermenicenin yanında Yunanca, Latince, Süryanice ve Koptik dillerinde uzmanlaşmıştır. 1169 yılında, 16 yaşındayken rahip olmuş, 1176 yılında Tarsus’un başepiskoposu olmuştur. Nerses Bizans, Latin ve Ermeni Kiliselerinin birleşmesinin ateşli bir taraftarı olmuştur.^[1]

Eserleri

Ermeni tarihinin güçlü kalemlerinden birisi olarak görülmektedir. Bir şair, çevirmen ve yazar olarak ün kazanmıştır. Amcası IV. Nerses’in ölümü üzerine bir mersiye ve çok sayıda ilahi yazmıştır. Mezmurlar, Süleyman’ın Özdeyişleri, Bilgelik ve "Küçük" Peygamberler kitapları üzerine yorumlamalar yazmış, litürji’nin açıklanması, II. Leo ve Antakya’daki bir keşiş olan Uskan’a mektupları ve iki vaazı eserleri arasındadır.

Büyük Gregorius’un ‘Diyalogları’, Nursialı Benedikt’in Kurallarını Ermeniceye çevirmiştir. Süryanice’den Seruglu Yakup’un ‘Vaazlar’ını ve muhemelen Koptikçe’den ‘Çol Babalarının Hayatları’ kitaplarını çevirmiştir. Bazı yazarlar, Kayseri’li Andreas’ın Vahiy kitabı yorumlamasının Ermenice versiyonunu da kendisine atfederler.^[2]

Kaynakça