Sedmorica mladih

Diskografska kućaJugoton
Jugodisk
ZKP RTLJ
PGP RTBČlanoviBivši članoviNebojša Dančević
Milutin Vasović
Ljubiša Stošić
Branislav Todorović
Zoran Zarije Raković
Ljubiša Milić
Vladislav Vasilić
Jovan Radovanović
Nebojša KunićDiskografija

Još ne sviže rujna zora (1985)

Štrumpfovizija (1985)

Kad sveci marširaju (2007)

Ansambl Sedmorica mladih (poznat i kao Sedam mladih) bio je jugoslovenski i srpski pop, rok i komičarski sastav iz Beograda. Bili su jedna od najpopularnijih grupa na prostoru SFRJ, nastupali širom sveta i ušli u Ginisovu knjigu rekorda kao sastav koji je 33 godine svirao neprekidno zajedno.^[1]
Osnovani su 29. septembra 1959. godine, poslednji koncert kao ansambl imali su u maju 1991. godine u Sarajevu, a grupa je zvanično prestala sa radom 1999. godine.

Osnivanje grupe

Ansambl Sedmorica mladih osnovan je 29. septembra 1959. godine u Beogradu. Prvu postavu su činili Nebojša Dančević kao klavijaturista, Milutin Vasović kao gitarista, Ljubiša Stošić kao basista, Branislav Todorović kao bubnjar, Zoran Zarije Raković kao trubač, Vladislav Vasilić na klarinetu i Ljubiša Milić koji je svirao trombon.

Vladislav Vasilić 1963. godine otišao je u vojsku, 1966. poginuo u saobraćajnoj nesreći, a na njegovo mesto u grupi došao je Jova Radovanović. Druga personalna promena desila se 1978. kada je umesto Branislava Todorovića (koji je umro) došao Nebojša Kunić. Taj sastav trajao je do 1998. kada umire Milutin Vasović nakon čega grupa prekida rad.

Grupa je prvobitno nazvana Beogradski diksilend ansambl, po uzoru na Ljubljanski džez ansambl, da bi kasnije promenila ime u Sedmorica mladih.^[2][3]

Muzika i angažmani

Bend Sedmorica mladih je prvu svirku imao u Domu omladine Jurica Ribar.^[4] Muzika Sedmorice mladih zasnivala se prvenstveno na džezu i diksilend muzici, kao i na afroameričkoj duhovnoj muzici. Zajedno sa svim ovim stilovima, ansambl je ubacio i druge muzičke žanrove, što je odlično prolazilo kod publike, iako ovi muzički žanrovi u periodu od šezdesetih do osamdesetih godina nisu bili značajno popularni.^[2]

Prvi ozbiljan angažman u inostranstvu imali su 1962. godine u Siriji, u hotelu Grand u okolini Damaska. U hotelu se u tom trenutku nalazio veliki broj svetskih političara i diplomata, pa su Sedmorca mladih svoj repertoar morali da priklade ukusu publike dok su svirali u hotelu.^[2]
Nakon četiri meseca provedenih u Siriji, grupa je stigla u Beograd i u saradnji sa Ustanovom kulture „Vuk Stefanović Karadžić" pokrenula dancing, po uzoru na ono što su naučili u Damasku.

Nastupali su širom zapadne Evrope, u Nemačkoj, imali koncerte širom Švajcarske, Austrije, Holandije u jednim od najpoznatijih evropskih klubova.^[5][6] Bili su prva estradna jugoslovenska grupa koje je imala turneju po Sovjetskom Savezu, nakon izbacivanja Jugoslavije iz Komunističkog informacionog biroa 1948. godine, kao i nakon smrti Staljina. U Sovjetskom Savezu su proveli tri dana i za to vreme odsvirali čak 17 koncerata u Noriljsku. Nastupe su imali i u Sjedinjenim Državama u Linkoln centru, gde su predstavljali RTB Beograd na danima jugoslovenske televizije, kao i nastup u Austriji, u berlinskoj Dojče hali, koju su punili sedam puta zaredom.^[2] U inostranstvu na turnejama su proveli punih 15. godina.^[7]
Godine 1975. proglašeni su za jugoslovenske ambasadore kulture i oslobođeni su vojske.^[5]

Često su svirali političarima i diplomatama, kao i Josipu Brozu Titu, čiji su česti gosti bili u Karađorđevu u Bačkoj Palanci^[2].

Krajem sedamdesetih godina prestali su da nastupaju u inostranstvu i nastupali isključivo u SFRJ. Zagrebačku arenu Vatroslav Lisinski punili su 14 puta za redom, kao i mnoge druge širom bivše Jugoslavije.

Tokom svoje dugogodišnje karijere, ansambl je snimio 30 singl ploča i više od 10 lp ploča, jednu od njih u nemačkoj firmi Saba i dve u Sovjetskom Savezu.

Pored muzičkih sposobnosti, izvođenja više muzičkih žanrova istovremeno, Sedmorica mladih su se istakli i kao vrhunski zabavljači.

Bili su zaštitni znak oba kanala RTB, pojavljivali su se u porodičnim i zabavnim emisijama i serijama kao što su Sedam plus sedam, Budite uz nas i u filmu Sedmorica mladih, koje je režirao Jovan Ristić. Većina članova Sedmorica mladih pojavljivala se i u filmovima Šeki snima, pazi se i Najlepše godine, kao i u TV serijama Šest svečanih pozivnica, Kako, Obraz uz obraz i Čast mi je pozvati vas. Osamdesetih godina imali su svoju emisiju zvanu Cirkus sedam mladih, emitovanu na RTB.^[2] Godine 2003. pojavili su se u filmovima Ulicom 7 mladih — I deo i Ulicom 7 mladih — II deo, a ukupno su tokom svoje karijere snimili više od 50 sati programskog sadržaja.^[5]

Poslednji koncert kao ansambl imali su u Sarajevu, u maju 1991. godine, a iste godine ušli su u u Ginisovu knjigu rekorda kao sastav koji je 33 godine svirao neprekidno zajedno. Grupa je zvanično prestala sa radom 1999. godine.^[8]

Nijedan član ansambla Sedmorice mladih nije dobio nacionalnu penziju od Republike Srbije.^[9][10]

Diskografija

Albumi

• Sedam mladih (1977) (RTV Ljubljana)
• Sedam plus sedam mladih (1979) (PGP RTB)
• Sedam plus sedam – Deci (1980) (PGP RTB)
• Još ne sviće rujna zora (1985) (PGP RTB)
• Štrumpfovizija (1985) (PGP RTB)
• Kad sveci marširaju (2007) (PGP RTS)

EP i singlovi

Kompilacije i ostalo

• Sedmoro mladih (1976) (Melodija)
• 40 zlatnih godina 1959-1999 (2001) (Melodija)
• Sedmoro mladih (Melodija)
• Соловьи Поют, Заливаются (1976) (VTO)
• Huanita banana (Jugoton)

Gostovanja na albumima i kompilacijama

Festivali

• 1960. Bled - Prvi jugoslovenski džez festival
• 1969. Split - Monfrina
• 1969. Split - Naš dom

Reference

Literatura

• Janjatović, Petar (2007). EX YU ROCK enciklopedija 1960-2006. Beograd: Čigoja štampa. ISBN 978-86-905317-1-4. 

Spoljašnje veze

• Sedmorica mladih na sajtu www.discogs.com