Zofia Engiel

Ten artykuł od 2011-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zofia Engiel (ur. 23 marca 1924 w Wilnie, zm. 30 grudnia 2008 we Wrocławiu) – polska lekarka, logopeda, twórczyni jednej z metod w terapii jąkania^[1].

Podczas wysiedlenia Polaków z kresów dotarła do Wrocławia.

Absolwentka Uniwersytetu Wrocławskiego.

Razem z foniatrą dr. Handzlem miała się zająć leczeniem i terapią jąkania. Ze względu na brak wzorców, literatury, metod i opracowań naukowych, jako samouk, rozpoczęła pracę z pacjentami jąkającymi się. Poprzez obserwację różnych postaci objawów niepłynności mówienia starała się rozpoznać mechanizmy jąkania. Za tym poszły wieloletnie próby tworzenia skutecznych metod terapii. Została absolwentką pierwszego rocznika Podyplomowego Studium Logopedii w Lublinie, a twórca polskiej logopedii prof. Leon Kaczmarek poprosił ją o prowadzenie cyklu wykładów dla studentów. Metoda Zofii Engiel przynosi wiele efektów, jednak znalazła mało naśladowców. Za swoją następczynię uznała Beatę Maksymowicz.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona fundacji FROGOS. frogos.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
• Strona Klubu J we Wrocławiu
• Próba opracowania systemu ćwiczeń logopedycznych w rehabilitacji jąkania cz. III i IV - Zofia Engiel. [dostęp 2015-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-20)].