Wasilij Łukicz Dołgorukow

Wasilij Łukicz Dołgorukow
Ilustracja
Herb
Rodzina

Dołgorukow

Data urodzenia

ok. 1670

Data i miejsce śmierci

19 listopada 1739
Nowogród Wielki

Ojciec

Łukasz Fiodorowicz Dołgorukow

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Słonia (Dania)

Wasilij Łukicz Dołgorukow (ros. Василий Лукич Долгоруков) (ur. ok. 1670, zm. 19 listopada 1739 w Nowogrodzie Wielkim) – rosyjski dyplomata, rosyjski poseł i minister pełnomocny w I Rzeczypospolitej w latach 1706–1707 i 1724–1726, w Danii w latach 1707–1720, we Francji w latach 1721–1722 i w Szwecji w 1726, członek Najwyższej Tajnej Rady w latach 1727–1730, senator od 1723.

W wyniku wykrycia spisku członków Najwyższej Tajnej Rady został w 1730 zesłany na Wyspy Sołowieckie, a w 1739 ścięty.

Był kawalerem Orderu Orła Białego[1].

Przypisy

  1. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 142.
  • p
  • d
  • e

¹ – także dowódca wojsk; jego następcami byli: gen. Iwan Weymarn i gen. Aleksander Bibikow

  • p
  • d
  • e
Ambasadorowie Rosji we Francji
Carstwo Rosyjskie
  • Gans Christofor Szlejnic (1717–1720)
  • Płaton Iwanowicz Musin-Puszkin (1720)
  • Wasilij Łukicz Dołgorukow (1720–1721)
Imperium Rosyjskie
  • Wasilij Łukicz Dołgorukow (1721–1722)
  • Aleksandr Borisowicz Kurakin (1722–1724)
  • Boris Kurakin (1724–1727)
  • Aleksandr Borisowicz Kurakin (1727–1728)
  • Aleksandr Gawriłowicz Gołowkin (1728–1731)
  • Siergiej Christoforowicz Minich (1731–1733)
  • Antioch Kantemir (1738–1744)
  • Heinrich Gross (1744–июнь 1748)
  • Fiodor Dmitrijewicz Biechtiejew (1756–1757)
  • Michaił Bestużew-Riumin (1756–1760)
  • Dmitrij Golicyn (1760)
  • Piotr Grigorjewicz Czernyszow (1760–1762)
  • Siergiej Wasiljewicz Sałtykow (1762–август 1763)
  • Dmitrij Golicyn (1762–1768)
  • Nikołaj Konstantinowicz Chotinskij (1767–1774)
  • Iwan Siergiejewicz Bariatinskij (1773–1785)
  • Iwan Simolin (1784–1792)
  • Gieorg Magnus Spriengportien (1800)
  • Stiepan Kołyczow (1800–1801)
  • Arkadij Morkow (1801–1803)
  • Pierre d’Oubril (1803–1804)
  • Pierre d’Oubril (1806–1806)
  • Piotr Tołstoj (1807–1808)
  • Nikołaj Rumiancew (1808–1809)
  • Grigorij Gagarin (1808–1808)
  • Aleksandr Kurakin (1808–1812)
  • Carlo Andrea Pozzo di Borgo (1814–1835)
  • Pawieł Iwanowicz Miediem (1835–1835)
  • Piotr Pahlen (1835–1851)
  • Nikołaj Dmitrijewicz Kisielow (1851–1854)
  • Filipp Iwanowicz Brunnow (1856–1857)
  • Pawieł Kisielow (1856–1862)
  • Andriej von Budberg (1862–1868)
  • Erniest Gustawowicz Sztakielbierg (1868–1870)
  • Grigorij Nikołajewicz Okuniew (1870)
  • Filipp Iwanowicz Brunnow (1870–1870)
  • Nikołaj Aleksiejewicz Orłow (1871–1884)
  • Artur Pawłowicz Moriengiejm (1884–1897)
  • Lew Pawłowicz Urusow (1897–1904)
  • Aleksandr Iwanowicz Nielidow (1904–1910)
  • Aleksandr Izwolski (1910–1917)
Rząd Tymczasowy Rosji
  • Aleksandr Izwolski (1917–1917)
  • Matwiej Markowicz Siewastopuło (1917)
  • Wasilij Aleksiejewicz Makłakow (1917–1917)
Federacja Rosyjska
  • Jurij Ryżow (1992–1998)
  • Nikołaj Afanasjewski (1998–2002)
  • Aleksandr Aleksiejewicz Awdiejew (2002–2008)
  • Aleksandr Konstantinowicz Orłow (2008–2017)
  • Aleksiej Jurjewicz Mieszkow (od 2017)
  • Britannica: biography/Vasily-Lukich-Knyaz-Dolgoruky
  • БРЭ: 3862137
  • NE.se: vasilij-lukitj-dolgorukij
  • DSDE: Vasilij_Lukitj_Dolgorukij
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 15785