Stanisław Komar

Stanisław Komar SJ
Sługa Boży
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

30 marca 1882
Sztokholm

Data i miejsce śmierci

18 maja 1942
Hartheim

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

jezuici

Śluby zakonne

Stanisław Komar SJ (ur. 30 marca 1882[a] w Sztokholmie, zm. 18 maja 1942 w Hartheim) – polski brat zakonny z Towarzystwa Jezusowego, ofiara niemieckiego terroru w okresie II wojny światowej, Sługa Boży Kościoła katolickiego, męczennik[1][2].

Życiorys

Powołanie realizował przez posługę w Poznaniu, gdzie był pomocnikiem prefekta biblioteki, w pińskim kolegium jezuickim, pełniąc obowiązki zakrystiana i jako zarządca majątków jezuickich w Zakładzie Naukowo-Wychowawczym Ojców Jezuitów w Chyrowie, Starej Wsi i Lublinie[2].

Po wybuchu II wojny światowej, 23 września 1939 został aresztowany przez gestapo i przeznaczony do rozstrzelania[3]. Do egzekucji nie doszło, został jednak osadzony w poznańskim więzieniu przy ul. Młyńskiej[2]. Po przejściu obozu internowania[b], 15 sierpnia 1940 roku przetransportowany został do niemieckiego obozu koncentracyjnego Buchenwald, a 8 grudnia do Dachau, gdzie zarejestrowano go pod numerem 21877[c][2][4]. Został zamordowany 18 maja 1942 przez zagazowanie, po przewiezieniu do zamku w Hartheim[2][5].

Proces beatyfikacyjny zainicjowany przez Prowincję Wielkopolsko-Mazowiecką Towarzystwa Jezusowego obejmuje dziewięciu Sług Bożych, wśród których Stanisław Komar, wraz z księżmi Stanisławem Felczakiem, Czesławem Sejbukiem i Michałem Malinowskim oraz z klerykiem Jerzym Stanisławem Musiałem, więzieni byli w niemieckim obozie koncentracyjnym Dachau[3].

Jest jednym ze 122 Sług Bożych wobec których 17 września 2003 rozpoczął się proces beatyfikacyjny drugiej grupy polskich męczenników z okresu II wojny światowej[6][7].

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Według niemieckiej dokumentacji (powielonej przez IPN) obozowej urodził się 30 marca 1895.
  2. ↑ Przebywał w obozie przejściowym w Golinie lub Lądzie.
  3. ↑ Przed dotarciem do KL Dachau przebywał w poznańskim obozie zagłady Fort VII.

Przypisy

  1. ↑ MARTYRS KILLED IN ODIUM FIDEI BY THE NAZIS DURING THE SECOND WORLD WAR (III), poz. 6. [dostęp 2015-07-23]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e „BIAŁA KSIĘGA” Martyrologium duchowieństwa — Polska XX w. (lata 1914 – 1989) dane osobowe. Rzymskokatolicka Parafia pod wezwaniem św. Zygmunta w Słomczynie. [dostęp 2015-07-23].
  3. ↑ a b Męczennicy prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego. [w:] Biuletyn Męczennicy – Nr 2 – 2/2004 [on-line]. [dostęp 2015-07-23].
  4. ↑ Stephen P. Morse and Peter Landé: Dachau Concentration Camp. [dostęp 2015-07-24]. (ang.).
  5. ↑ Poszukiwani świadkowie i informacja ze śledztwa w sprawie zamordowania w latach 1939 – 1945 w tzw. zakładzie eutanazji w Hartheim koło Linzu (Republika Austrii) nieustalonej liczby obywateli polskich. (poz. 480). Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2015-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-24)].
  6. ↑ Słudzy Boży w procesie beatyfikacyjnym drugiej grupy męczenników z okresu II wojny światowej. [dostęp 2015-07-23].
  7. ↑ Proces beatyfikacyjny. [dostęp 2015-07-23].