Sigismondo Caula

Sigismondo Caula
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1637
Modena

Data i miejsce śmierci

lipiec 1724
Modena

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo, rzeźbiarstwo

Epoka

barok

Multimedia w Wikimedia Commons
Sigismondo Caula, Św. Karol Boromeusz udzielający eucharystii ofiarom zarazy, ok. 1670–1675
Sigismondo Caula, Cud św. Ambrożego, 1670–1675

Sigismondo Caula, też Cauli, Cavola (ur. 24 maja 1637 w Modenie, zm. w lipcu 1724 tamże)[1] – włoski malarz i rzeźbiarz okresu baroku.

Życiorys

Syn szlachcica Sebastiana Mediciego Cauli[2]. W Modenie był uczniem francuskiego malarza Jeana Boulangera z Troyes[1][2]. Następnie udał się do Wenecji, gdzie studiował dzieła wielkich mistrzów XVI wieku, zwłaszcza Tycjana, Tintoretta i Veronese, od których zapożyczył operowanie nasyconymi kolorami, charakterystycznymi dla jego stylu[1][2][3].

Po powrocie do Modeny przyjmował zamówienia od kościołów (zdobienie ołtarzy) i arystokracji (obrazy gabinetowe)[2][3]. Stał się też jednym z najbardziej pożądanych w mieście dekoratorów sklepień i stropów[2].

Od 1671 roku należał do grupy uczniów Boulangera zajmujących się dekoracją sklepienia i kopuły kościoła św. Wincentego[2]. Jednak najważniejszym zleceniem wydaje się być duże płótno na wewnętrzną ścianę głównego portalu kościoła św. Karola, przedstawiające św. Karola Boromeusza udzielającego eucharystii ofiarom zarazy (ok. 1670–1675)[2][3]. Dzieło to zostało skomponowane i zaaranżowane w szerokim tle architektonicznym. W Galerii Estense znajduje się rysunek przygotowawczy i szkic do tego obrazu[2]. Także inny obraz Cauli – Cud św. Ambrożego (1670–1675) znajduje się w tej galerii[3].

Około 1662 roku, wraz z G.G Montim, B. Bianchim i F.Stringą, został zaangażowany do dekoracji sklepienia kościoła św. Augustyna scenami, których tematem była gloryfikacja rodu d’Este. W 1682 Caula samodzielnie podjął się zadania ozdobienia freskami kopuły sanktuarium Beaty Vergine del Castello di Fiorano[2].

W tym okresie, jako nadworny malarz, otrzymywał jedynie drugorzędne zadania, jak np. kolorowanie książęcych herbów w 1688 roku. Dlatego przez blisko 40 kolejnych lat realizował zamówienia niemal wyłącznie dla kościołów i zakonów. Były to obrazy na płótnie, malowidła ścienne oraz dekoracje sklepień i stropów. Tylko nieliczne z tych prac zachowały się do dzisiejszych czasów[2].

W latach 1700–1703 uczniem Cauli był Francesco Monti[1][2].

Współcześnie prace Cauli były kilkakrotnie oferowane przez domy aukcyjne. W 2002 roku na aukcji w Sotheby’s w Londynie sprzedano jego rysunek czarną kredą na papierze The Crucifixion (Ukrzyżowanie), za 33.305 dolarów[4].

Przypisy

  1. a b c d Sigismondo Caula [online], RKD – Netherlands Institute for Art History [dostęp 2024-04-01]  (ang. • niderl.).
  2. a b c d e f g h i j k Caula, Sigismondo [online], Treccani [dostęp 2021-07-28]  (wł.).
  3. a b c d Caula, Sigismondo, [w:] MichaelM. Bryan MichaelM., Dictionary of Painters and Engravers. Biographical and Critical, t. 1 A-K, Londyn: George Bell & Sons, 1886, s. 253–254, Google Books [dostęp 2021-07-28]  (ang.).
  4. Sigismondo Caula [online], MutualArt [dostęp 2021-07-28]  (ang.).


  • ISNI: 0000000067045167
  • VIAF: 19642805
  • ULAN: 500021652
  • LCCN: nr2006032736
  • GND: 1223949362
  • SBN: TO0V501303
  • J9U: 987007527150305171