Sandra Roma

Sandra Roma
Państwo

 Szwecja

Data urodzenia

31 marca 1990

Gra

leworęczna

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Patrik Langvardt

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

431 (15 kwietnia 2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 5 ITF

Najwyżej w rankingu

416 (16 listopada 2009)

Sandra Roma (ur. 31 marca 1990) – szwedzka tenisistka; mistrzyni juniorskiego US Open 2008 w grze podwójnej, reprezentantka Szwecji w Pucharze Federacji, zawodniczka leworęczna z oburęcznym backhandem.

Roma rozpoczęła treningi tenisowe w wieku sześciu lat. W sierpniu 2003 zadebiutowała w juniorskich turniejach Międzynarodowej Federacji Tenisowej. W 2005 w Kopenhadze po raz pierwszy awansowała do indywidualnego finału, ulegając w nim Ksenii Pierwak. W styczniu 2006 odniosła swoje pierwsze zwycięstwo, w finale jednej ze szwedzkich imprez pokonując Marę Nowak (a w półfinale Katarzynę Piter). Kilka tygodni później była też niepokonana w Oslo. Trzeci tytuł zdobyła w marcu w Sfax, a czwarty siedem dni później w Monasterze. Kolejną wygraną odniosła w maju 2008 w Budapeszcie. W tym samym roku zwyciężyła jeszcze w Essen.

W grze podwójnej pierwszy sukces odniosła w 2004 w Tallinnie, wygrywając tam zawody razem z rodaczką, Nadją Romą. Następną wygraną odniosła w 2006 w Oslo, tym razem u boku Caroline Magnusson. W najbliższych miesiącach Roma została też deblową mistrzynią w Monasterze (razem z Janiną Toljan) i w Villach (z Johanną Larsson). W maju 2007 triumfowała w International Spring Bowl w Austrii z Nadią Lalami. W czerwcu doszła do półfinału Wimbledonu, partnerując Nikoli Hofmanovej – przegrały wówczas z Anastasiją Pawluczenkową i Urszulą Radwańską. Ostatni triumf – i jednocześnie najważniejszy – odnotowała w US Open 2009. Partnerowała Noppawan Lertcheewakarn i w finale zdeklasowały Mallory Burdette oraz Sloane Stephens. Występem w wielkoszlemowym US Open 18-letnia wówczas Roma zakończyła swoje występy w gronie juniorek. 10 sierpnia 2009 w rankingu kombinowanym osiągnęła swoje najwyższe, piąte miejsce.

W czerwcu 2004 Roma po raz pierwszy wzięła udział w turnieju kobiecym ITF, miało to miejsce w Båstad. Jej kariera nabrała tempa dopiero pięć lat później. W sezonie 2009 w maju doszła do finału w Antalyi, a w lipcu (po raz pierwszy w karierze) wygrała w fińskim Tampere. Pokonała tam między innymi Justynę Jegiołkę i Annę Orlik.

W grze podwójnej swój pierwszy tytuł zdobyła w czerwcu 2009 w Ystad, partnerując rodaczce Sofii Arvidsson. Miesiąc później triumfowała również w Tampere, tym razem u boku tenisistki gospodarzy, Emmy Laine.

W 2006 otrzymała dziką kartę, pozwalającą jej wystąpić w eliminacjach imprezy WTA w Sztokholmie. Przegrała w drugiej rundzie z Soraną Cîrsteą. Rok później umożliwiono jej już start w drabince głównej – swoje pierwsze profesjonalne spotkanie przegrała z Wiesną Manasiewą 5-7 w tie-breaku trzeciego seta. W 2008 w tych samych zawodach odpadła w meczu otwarcia z Anabel Mediną Garrigues. W roku 2009 otrzymała nominację do reprezentacji Szwecji w Pucharze Federacji. Roma zagrała zaledwie trzy gemy w meczu deblowym z rodaczką Ellen Allgurin; Szwedki skreczowały, dając zwycięstwo swoim rumuńskim przeciwniczkom, Buzărnescu i Cîrstei.

Wygrane turnieje singlowe (ITF)

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 02/08/2009 Finlandia Tampere ITF 10 000 ziemna Białoruś Anna Orlik 6:7(2), 7:6(3), 6:4
2. 29/07/2012 Finlandia Tampere ITF 10 000 ziemna Rosja Alena Tarasowa 7:5, 6:2
3. 28/10/2012 Szwecja Sztokholm ITF 10 000 twarda Wielka Brytania Emily Webley-Smith 6:2, 6:1

Finały wielkoszlemowych turniejów juniorskich

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2008 Stany Zjednoczone US Open Twarda Tajlandia N. Lertcheewakarn Stany Zjednoczone Mallory Burdette
Stany Zjednoczone Sloane Stephens
6:0, 6:2

Bibliografia

  • Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2019-09-10]  (ang.).
  • Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2019-09-10]  (ang.).
  • Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2019-09-10]  (ang.).