Sébastien Haller

Sébastien Haller

Sébastien Haller (2019)
Data i miejsce urodzenia	22 czerwca 1994 Ris-Orangis
Wzrost	187 cm[1]
Pozycja	napastnik
Informacje klubowe
Klub	Borussia Dortmund
Numer w klubie	9
Kariera juniorska
Lata Klub 2003–2005 Vigneux 2005–2007 Brétigny Foot 2007–2012 AJ Auxerre
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2012–2015 AJ Auxerre 50 (6) 2014–2015 → FC Utrecht (wyp.) 17 (11) 2015–2017 FC Utrecht 65 (30) 2017–2019 Eintracht Frankfurt 60 (24) 2019–2021 West Ham United 48 (10) 2021–2022 AFC Ajax 50 (32) 2022– Borussia Dortmund 30 (9) W sumie: 320 (122)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2010  Francja U-16 1 (0) 2011  Francja U-17 12 (6) 2011–2012  Francja U-18 4 (1) 2012–2013  Francja U-19 7 (3) 2013–2014  Francja U-20 7 (2) 2013–2016  Francja U-21 20 (13) 2020–  Wybrzeże Kości Słoniowej 26 (10) W sumie: 77 (35)
↑ Aktualne na: 16 luty 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ↑ Aktualne na: 16 luty 2024.
Dorobek medalowy
Puchar Narodów Afryki złoto Wybrzeże Kości Słoniowej 2023
Multimedia w Wikimedia Commons

Sébastien Haller (ur. 22 czerwca 1994 w Ris-Orangis) – iworyski piłkarz francuskiego pochodzenia, występujący na pozycji napastnika w niemieckim klubie Borussia Dortmund oraz w reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej. Zwycięzca Pucharu Narodów Afryki 2023.

W swojej karierze występował m.in. w takich klubach jak: Ajax Amsterdam, West Ham czy Eintracht Frankfurt

Kariera Klubowa

AJ Auxerre

Podczas Mistrzostw Świata U-17 w 2011 roku, podpisał swój pierwszy zawodowy kontrakt z AJ Auxerre, zgadzając się na trzyletnią umowę^[2].

Przed sezonem 2012–13 Haller został awansowany do pierwszej drużyny przez trenera Jean-Guya Wallemme^[3]. Jego debiut w zawodowej piłce miał miejsce 27 lipca 2012 roku, w meczu otwarcia sezonu 2012–13 przeciwko Nîmes^[4].

FC Utrecht

24 grudnia 2014 roku ogłoszono, że Haller został wypożyczony do holenderskiego klubu Eredivisie, FC Utrecht, do końca sezonu^[5]. Jego menadżerem był Erik ten Hag

Pod koniec sezonu ogłoszono, że FC Utrecht podpisał kontrakt z Hallem. Kibice wybrali go jako zwycięzcę Di Tommaso Trophy 2015, nagrody dla najlepszego zawodnika roku Utrechtu^[6].

Eintracht Frankfurt

15 maja 2017 roku podpisał czteroletni kontrakt z Eintrachtem Frankfurt za kwotę rzekomo wynoszącą 7 milionów euro^[7]. W Pucharze Niemiec 2017–18 zdobył cztery gole dla Frankfurtu, dzięki czemu klub wygrał finał. Było to pierwsze trofeum w karierze Hallera^[8][9]. W sezonie Bundesligi 2018–19 zdobył 15 goli w 29 występach oraz zaliczył 9 asyst, gdy klub zajął siódme miejsce^[10].

West Ham United

17 lipca 2019 roku Haller podpisał pięcioletni kontrakt z West Ham United za rekordową opłatę klubową, która wynosiła 45 milionów funtów^[11][12].

Zadebiutował 10 sierpnia, grając pełne 90 minut w przegranym 5–0 meczu Premier League przeciwko aktualnym mistrzom Manchesterowi City^[13].

Dwa tygodnie później zdobył swoje pierwsze gole w wygranym 3–1 meczu na wyjeździe przeciwko Watford, z których jeden był akrobatycznym strzałem głową z przewrotki^[14][15].

Haller miał problemy z zaklimatyzowaniem się w West Hamie, przypisując to zastąpieniu Manuela Pellegriniego przez Davida Moyesa na stanowisku menedżera, a następnie preferowaniu Michaila Antonio na czele ataku, a także złemu stanowi zdrowia swojej żony i nowo narodzonego syna^[16].

16 grudnia 2020 strzelił gola głową w meczu zremisowanym 1–1 przeciwko Crystal Palace, który został uznany za Bramkę Miesiąca Premier League^[17][18].

Ajax Amsterdam

8 stycznia 2021 roku podpisał czteroipółletni kontrakt z holenderskim klubem Ajax za rekordową kwotę 22,5 miliona euro^[19], ponownie spotykając się z byłym menedżerem Utrechtu, Erikiem ten Hagem^[20].

Zadebiutował dwa dni później jako zmiana w drugiej połowie w meczu przeciwko klubowemu rywalowi PSV, asystując Antony'emu przy wyrównującym golu w zremisowanym 2–2 spotkaniu^[21]. 14 stycznia zdobył swojego pierwszego gola i zaliczył asystę w wygranym 3–1 meczu na wyjeździe przeciwko Twente^[22].

15 września 2021 roku zadebiutował w lidze mistrzów w wygranym 5:1 spotkaniu przeciwko Sportingowi. Haller w meczu zaliczył 4 bramki^[23]. Tym samym zaliczył jeden z najlepszych debiutów w historii rozgrywek. By natrafić na podobny wyczyn, trzeba się cofnąć aż do sezonu 1992/93, kiedy to Marco van Basten w barwach A.C. Milanu strzelił cztery gole IFK Goteborg w swoim pierwszym meczu w Lidze Mistrzów^[24].

W następnym meczu 13 dni później zdobył bramkę przeciwko Beşiktaş, stając się pierwszym zawodnikiem w historii tych rozgrywek, który zdobył pięć goli w swoich dwóch pierwszych meczach^[25]. 24 listopada 2021 roku przeciwko tej samej drużynie zdobył dwie bramki w wygranym 2–1 meczu, stając się pierwszym zawodnikiem, który strzelił dziewięć goli w pięciu kolejnych meczach tych rozgrywek^[26].

7 grudnia strzelił bramkę w meczu fazy grupowej Ligi Mistrzów, stając się jedynie drugim zawodnikiem, który zarejestrował trafienie we wszystkich sześciu meczach grupowych po Cristiano Ronaldo w sezonie 2017–18 i został najszybciej strzelającym dziesięć goli w historii tych rozgrywek^[27].

Dołączył także do Cristiano Ronaldo, Lionela Messiego i Roberta Lewandowskiego jako jedyny zawodnicy, którzy strzelili dwucyfrową liczbę goli w fazie grupowej^[28].

W sezonie 2021/2022 w Eredivise zaliczył 31 spotkań, strzelił 21 bramek i zaliczył 7 asyst, co uczyniło go królem strzelców^[29][30][31].

Łącznie w barwach Ajaxu zdobył dwa Mistrzostwa Holandii oraz jeden puchar kraju^[32].

Borussia Dortmund

6 lipca 2022 roku podpisał kontrakt z Borussią Dortmund do 30 czerwca 2026 roku. Opłacona kwota transferu wynosiła 31 milionów euro, która mogła wzrosnąć nawet do 34,5 miliona euro po uwzględnieniu niewyjawionych premii^[33].

Jednakże, 18 lipca napastnik wycofał się z obozu przygotowawczego klubu w Szwajcarii, po tym jak zdiagnozowano u niego złośliwy guz jądra. Następnie przeszedł dwie operacje oraz cztery cykle chemioterapii w celu powstrzymania rozprzestrzeniania się choroby^[34]. Po pomyślnym zakończeniu leczenia, w styczniu 2023 roku oficjalnie uzyskał zgodę na powrót do pełnych treningów, dołączając do reszty drużyny na ich zimowym zgrupowaniu w Marbelli^[35].

10 stycznia 2023 roku zagrał w swoim pierwszym meczu po prawie ośmiu miesiącach, pojawiając się na ostatnie minuty towarzyskiego spotkania z Fortuną Düsseldorf^[36]. Trzy dni później strzelił hat-tricka w ciągu ośmiu minut podczas zwycięstwa 6–0 w meczu towarzyskim przeciwko FC Basel^[37][38].

22 stycznia Haller pojawił się jako zmiana w drugiej połowie w wygranym 4–3 meczu domowym przeciwko Augsburgowi, w końcu debiutując w barwach Dortmundu^[39]. 4 lutego zdobył swoją pierwszą bramkę dla klubu w ligowym meczu, w zwycięstwie 5–1 przeciwko SC Freiburgowi^[40].

Kariera reprezentacyjna

Młodzieżowa reprezentacja Francji

Haller był młodzieżowym reprezentantem Francji, reprezentując swój kraj urodzenia na każdym poziomie wiekowym i zdobywając w sumie 51 występów i 27 goli^[41]. Zagrał wraz z reprezentacją do lat 17 na Mistrzostwach Świata U-17 w 2011 roku w Meksyku, zdobywając bramkę w wygranym 3–0 meczu otwarcia grupowego przeciwko Argentynie^[42].

14 listopada 2013 roku Haller zadebiutował w reprezentacji do lat 21, zastępując Anthony'ego Martiala w 57. minucie meczu przeciwko Armenii w kwalifikacjach europejskich w Tuluzie i zdobywając bramkę na 6–0^[43].

25 marca 2015 roku strzelił hat-tricka w wygranym meczu towarzyskim przeciwko Estonii^[44], tego samego dokonał w listopadzie 2016 roku w zwycięstwie 5–1 nad Wybrzeżem Kości Słoniowej na Stade Pierre Brisson^[45].

Reprezentacja Wybrzeża Kości Słoniowej

We wrześniu 2020 roku Haller został powołany do reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej^[46].

Zadebiutował w wygranym 2–1 meczu kwalifikacyjnym do Pucharu Narodów Afryki 2021 przeciwko Madagaskarowi zdobywając zwycięskiego gola dla swojej drużyny w 55. minucie^[47]. Został powołany na mecz fazy grupowej z reprezentacją Sierra Leonegdzie strzelił bramkę. Ostatecznie spotkanie zakończyło się remisem 2:2^[48].

W grudniu 2023 roku został powołany do składu reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej na Puchar Narodów Afryki 2023, który odbył się w Wybrzeżu Kości Słoniowej^[49].

W półfinałowym meczu przeciwko reprezentacji Demokratycznej Republiki Konga zdobył jedynego gola w zwycięstwie 1–0, co zapewniło jego krajowi awans do finału^[50].

Po zaciętych rozgrywkach w pucharze reprezentacja Wybrzeża Kości Słoniowej dotarła do finału turnieju w którym zmierzyła się ponownie z reprezentacją Nigerii. Pierwszą bramkę w finale strzelił nigeryjski ówczesny zawodnik PAOK FC, William Troost-Ekong w 38 minucie spotkania. Drugą bramkę po pierwszej połowie spotkania strzelił Franck Kessié po asyście Simon Adingra. Ostatnią bramkę na wagę zwycięstwa w tym spotkaniu strzelił sam Haller ponownie po asyście Simon Adingra. Końcowo spotkanie zakończyło się wynikiem 2:1 na konto Iworyjczyków, którzy tym samym sięgnęli po złoty medal turnieju.

Życie prywatne

Urodził się we francuskiej miejscowości Ris-Orangis^[51]. Jego ojciec jest Francuzem, a matka Iworyjką^[52]. Chorował na raka jądra, przez co musiał się leczyć i tymczasowo odejść z piłki. Powrócił do kariery w styczniu 2023 roku^[53].

Sukcesy

Eintracht Frankfurt

• Puchar Niemiec: 2017/2018

AFC Ajax

• Mistrzostwo Holandii: 2020/2021, 2021/2022
• Puchar Holandii: 2020/2021

Reprezentacja Wybrzeża Kości Słoniowej

• Mistrzostwo Afryki: 2023

Indywidualne

• Król strzelców Eredivisie: 2021/2022 (21 goli)^[32]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Sébastien Haller. fff.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-25)]. na oficjalnej stronie Fédération Française de Football (fr.)
• Sébastien Haller w bazie Soccerbase (ang.)
• Sébastien Haller, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-02] .
• Sébastien Haller, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-24] .