Rząd Mattea Renziego

Prezydent Giorgio Napolitano i ministrowie rządu Mattea Renziego

Rząd Mattea Renziegorząd Republiki Włoskiej, urzędujący od 22 lutego 2014 do 12 grudnia 2016.

Kryzys polityczny po wyborach parlamentarnych z 24 i 25 lutego 2013 doprowadził ostatecznie do powołania 28 kwietnia 2013 koalicyjnego rządu Enrica Letty. W międzyczasie doszło do zmian na scenie politycznej – w grudniu 2013 nowym przewodniczącym Partii Demokratycznej został Matteo Renzi, nastąpił również rozłam w koalicyjnym ugrupowaniu Lud Wolności.

14 lutego 2014 dotychczasowy premier Enrico Letta na żądanie nowego lidera Partii Demokratycznej i władz partyjnych podał się do dymisji[1]. 17 lutego prezydent Giorgio Napolitano powierzył Matteowi Renziemu misję stworzenia nowego rządu[2]. Cztery dni później lider PD ogłosił proponowany skład rządu, do którego weszli przedstawiciele Partii Demokratycznej (PD), Nowej Centroprawicy (NCD), Unii Centrum (UdC) i Wyboru Obywatelskiego (SC)[3].

Zaprzysiężenie rządu nastąpiło 22 lutego 2014[4].

24 lutego rząd otrzymał wotum zaufania w Senacie (169 głosów za do 139 przeciw)[5], a 25 lutego wotum zaufania również w Izbie Deputowanych (378 głosów za do 220 przeciw)[6].

7 grudnia 2016, po odrzuceniu w referendum zaproponowanych propozycji zmian ustrojowych, premier Matteo Renzi ogłosił dymisję rządu[7]. Gabinet funkcjonował do 12 grudnia 2016.

Skład rządu

Przypisy

  1. Enrico Letta si è dimesso. palazzochigi.it, 14 lutego 2014. [dostęp 2014-02-22]. (wł.).
  2. Italian president asks Renzi to form government. bbc.co.uk, 17 lutego 2014. [dostęp 2014-02-17]. (ang.).
  3. Nasce il governo Renzi, ecco i ministri. Alfano al Viminale, Padoan all'Economia. Mogherini agli Esteri, Pinotti alla Difesa. la Repubblica.it, 21 lutego 2014. [dostęp 2014-02-22]. (wł.).
  4. Italy's Renzi sworn in as prime minister. reuters.com, 22 lutego 2014. [dostęp 2014-02-22]. (ang.).
  5. Governo, Renzi ottiene la fiducia al Senato. liberoquotidiano.it, 25 lutego 2014. [dostęp 2014-02-26]. (wł.).
  6. Renzi alla Camera: abbiamo un'unica chance. corriere.it, 26 lutego 2014. [dostęp 2014-02-26]. (wł.).
  7. Premier Matteo Renzi podał się do dymisji. onet.pl, 7 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-07].
  8. a b Do czasu powołania nowego ministra pełniącym obowiązki był premier.
  • p
  • d
  • e
Rząd Mattea Renziego (2014–2016)
  • p
  • d
  • e
Rządy Włoch od 1946
  • De Gasperi II (1946–1947)
  • De Gasperi III (1947)
  • De Gasperi IV (1947–1948)
  • De Gasperi V (1948–1950)
  • De Gasperi VI (1950–1951)
  • De Gasperi VII (1951–1953)
  • De Gasperi VIII (1953)
  • Pella (1953–1954)
  • Fanfani I (1954)
  • Scelba (1954–1955)
  • Segni I (1955–1957)
  • Zoli (1957–1958)
  • Fanfani II (1958–1959)
  • Segni II (1959–1960)
  • Tambroni (1960)
  • Fanfani III (1960–1962)
  • Fanfani IV (1962–1963)
  • Leone I (1963)
  • Moro I (1963–1964)
  • Moro II (1964–1966)
  • Moro III (1966–1968)
  • Leone II (1968)
  • Rumor I (1968–1969)
  • Rumor II (1969–1970)
  • Rumor III (1970)
  • Colombo (1970–1972)
  • Andreotti I (1972)
  • Andreotti II (1972–1973)
  • Rumor IV (1973–1974)
  • Rumor V (1974)
  • Moro IV (1974–1976)
  • Moro V (1976)
  • Andreotti III (1976–1978)
  • Andreotti IV (1978–1979)
  • Andreotti V (1979)
  • Cossiga I (1979–1980)
  • Cossiga II (1980)
  • Forlani (1980–1981)
  • Spadolini I (1981–1982)
  • Spadolini II (1982)
  • Fanfani V (1982–1983)
  • Craxi I (1983–1986)
  • Craxi II (1986–1987)
  • Fanfani VI (1987)
  • Goria (1987–1988)
  • De Mita (1988–1989)
  • Andreotti VI (1989–1991)
  • Andreotti VII (1991–1992)
  • Amato I (1992–1993)
  • Ciampi (1993–1994)
  • Berlusconi I (1994–1995)
  • Dini (1995–1996)
  • Prodi I (1996–1998)
  • D’Alema I (1998–1999)
  • D’Alema II (1999–2000)
  • Amato II (2000–2001)
  • Berlusconi II (2001–2005)
  • Berlusconi III (2005–2006)
  • Prodi II (2006–2008)
  • Berlusconi IV (2008–2011)
  • Monti (2011–2013)
  • Letta (2013–2014)
  • Renzi (2014–2016)
  • Gentiloni (2016–2018)
  • Conte I (2018–2019)
  • Conte II (2019–2021)
  • Draghi (2021–2022)
  • Meloni (od 2022)