Rajdowe Mistrzostwa Europy 1983
Liczba rajdów | 45 | ||
---|---|---|---|
Pierwsza runda | |||
Ostatnia runda | Rally d’Aosta | ||
Mistrzowie | |||
Kierowcy | Miki Biasion | ||
|
Sezon Rajdowych Mistrzostw Europy 1983 był 31 sezonem Rajdowych Mistrzostw Europy (FIA European Rally Championship). Składał 45 rajdów, o różnych współczynnikach (1,2,3,4), rozgrywanych w Europie.
Kalendarz
W sezonie 1983 do mistrzostw Europy zaliczane było 45 rajdów, o różnym stopniu punktacji w ERC, rajdy z najwyższym współczynnikiem – 4, były punktowane najwyżej, potem rajdy o współczynniku 3, 2 i 1[1].
Runda | Data | Nazwa rajdu | Zwycięzca | Wsp. rajdu | Wyniki |
---|---|---|---|---|---|
1 | 6–8 stycznia | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
2 | 28-30 stycznia | ![]() | ![]() | 1 | Wynik |
3 | 4-6 lutego | ![]() | ![]() | 3 | Wynik |
4 | 11-13 lutego | ![]() | ![]() | 4 | Wynik |
5 | 18-20 lutego | ![]() | ![]() | 4 | Wynik |
6 | 25-26 lutego | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
7 | 25-26 lutego | ![]() | ![]() | 1 | Wynik |
8 | 3-5 marca | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
9 | 11-13 marca | ![]() | ![]() | 3 | Wynik |
10 | 23-26 marca | ![]() | ![]() | 4 | Wynik |
11 | 1-5 kwietnia | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
12 | 8-10 kwietnia | ![]() | ![]() | 3 | Wynik |
13 | 8-10 kwietnia | ![]() | ![]() | 1 | Wynik |
14 | 14-17 kwietnia | ![]() | ![]() | 1 | Wynik |
15 | 7-9 maja | ![]() | ![]() | 4 | Wynik |
16 | 12-14 maja | ![]() | ![]() | 3 | Wynik |
17 | 13-15 maja | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
18 | 20-23 maja | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
19 | 26-28 maja | ![]() | ![]() | 1 | Wynik |
20 | 26-29 maja | ![]() | ![]() | 1 | Wynik |
21 | 3-5 czerwca | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
22 | 3-5 czerwca | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
23 | 11-12 czerwca | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
24 | 11-14 czerwca | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
25 | 17-19 czerwca | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
26 | 24-26 czerwca | ![]() | ![]() | 3 | Wynik |
27 | 7-10 lipca | ![]() | ![]() | 3 | Wynik |
28 | 15-17 lipca | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
29 | 5-7 sierpnia | ![]() | ![]() | 4 | Wynik |
30 | 23-25 sierpnia | ![]() | ![]() | 4 | Wynik |
31 | 2-4 września | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
32 | 3-4 września | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
33 | 9-10 września | ![]() | ![]() | 1 | Wynik |
34 | 14-17 września | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
35 | 16-18 września | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
36 | 17-18 września | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
37 | 19-23 września | ![]() | ![]() | 3 | Wynik |
38 | 23-25 września | ![]() | ![]() | 4 | Wynik |
39 | 29 września-1 października | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
40 | 7-9 października | ![]() | ![]() | 1 | Wynik |
41 | 13-15 października | ![]() | ![]() | 4 | Wynik |
42 | 21-23 października | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
43 | 3-5 listopada | ![]() | ![]() | 2 | Wynik |
44 | 10-12 listopada | ![]() | ![]() | 3 | Wynik |
45 | 7-11 listopada | ![]() | ![]() | 1 | Wynik |
- ↑ Pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej 10. Rallye Škoda zajął Belg Robert Droogmans, Gerhard Kalnay w klasyfikacji generalnej zajął drugie miejsce, a wygrał klasyfikację ERC.
Klasyfikacja kierowców
(wg źródła[1])
Tabela obejmuje tylko pierwszą dziesiątkę zawodników. Uwzględniono tylko rajdy z najwyższym współczynnikiem (4). W mistrzostwach punktowane było pierwsze dziesięć miejsc, zawodników zarejestrowanych w ERC w stosunku: 20, 15, 12, 10, 8, 6, 4, 3, 2, 1 pkt. Następnie zdobyta liczba punktów mnożona była przez współczynnik rajdu (od 1 do 4).
|
Przypisy
- p
- d
- e
- p
- d
- e
|