Podogonie
| Ten artykuł od 2009-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Podogonie – pas, który z jednej strony przymocowany jest do siodła, a z drugiej strony zakończony jest pętlą służącą do przewleczenia ogona konia. Pętla po przewleczeniu powinna znaleźć się pod rzepem ogona.
Podogonie zapobiega przesuwaniu się siodła do przodu, w przypadku gdy nie znajduje ono oparcia na kłębie konia. Z tego powodu najczęściej podogonie używane jest u kuców (niski kłąb to cecha charakterystyczna ich budowy). Zdarzają się również duże konie o słabo zarysowanym kłębie lub wąskiej klatce piersiowej, wymagające stosowania podogonia.
Inny sposób zapobiegania przesuwaniu siodła do przodu to forgurt (vorgurt).
Przesuwaniu siodła do tyłu zapobiega napierśnik.