Picenowie

Pomnik nagrobny przedstawiający wojownika piceńskiego: Guerriero di Capestrano – Muzeum Archeologiczne w Abruzji Villa Frigerj – Chieti

Picenowie lub Picentowie – jedno z plemion italskich, które od dziewiątego do trzeciego wieku p.n.e. zamieszkiwało terytorium między rzekami Foglia i Aterno, graniczący od zachodu z Apeninami, a od wschodu z brzegami Adriatyku[1]. Terytorium Piceno obejmowało cały współczesny region Marche i najbardziej wysuniętą na północ część Abruzji.

Terytorium zamieszkane przez Picenów, między rzekami Foglia i Aterno, w czasach Cesarza Augusta (mapa z Atlasu Historycznego)

Według tradycyjnej etnogenezy lud Picenów wywodzi się ze święta wiosny, w czasie którego z plemienia Sabinów, zamieszkującego środkową część Półwyspu Apenińskiego, w kierunku Adriatyku wyruszyła grupa młodzieży niosąc totem zielonego dzięcioła[2]; z tego powodu współcześnie zielony dzięcioł został wybrany godłem regionu Marche.

Termin Piceni jest znany ze starożytnych źródeł greckich i łacińskich. Znaczenie etnonimu to „ci od dzięcioła”, etymologicznie powiązane z łacińskim słowem picus (dzięcioł)[3].

Przypisy

  1. ↑ Praca zbiorowa, Piceni. Popolo d’Europa. Guida alla mostra di Teramo., Roma: De Luca, 2000, ISBN 978-88-8016-355-8, OCLC 51969771 .
  2. ↑ Alessandro.A. Naso Alessandro.A., I Piceni. Storia e archeologia delle Marche in epoca preromana, Milano: Longanesi, 2000, ISBN 978-88-304-1599-7, OCLC 47971958 .
  3. ↑ Strabon, Geografia Geographica hypomnemata (Γεωγραφικά ὑπομνήματα), po 21 r n.e. .
Kontrola autorytatywna (grupa etniczna):
  • LCCN: sh86001572
  • J9U: 987007544089505171
Encyklopedie internetowe:
  • Britannica: topic/Piceni