Ornitologia

Zoologia

Dziedziny zoologii
  • antrozoologia
  • arachnologia
  • entomologia
  • etologia
  • herpetologia
  • ichtiologia
  • karcynologia
  • konchiologia
  • malakologia
  • neuroetologia
  • ornitologia
  • planktologia
  • paleozoologia
  • prymatologia
  • teriologia
  • zoogeografia
  • zoopsychologia
  • zoosemiotyka
  • pokaż
  • dyskusja
  • edytuj

Ornitologia (gr. ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[1]; λογος logos „słowo, dyskusja”[2]) – dział zoologii zajmujący się ptakami (Aves).

Domeną zainteresowania ornitologów jest przede wszystkim biologia ptaków, ale także ich zwyczaje, trasy przelotów, gniazdowanie, życie społeczne, obserwacja w terenie itp. Obserwowanie ich bytu umożliwia m.in. obrączkowanie ptaków. Ornitologia to także zbiór wiadomości i informacji na tematy związane z ptakami, ich lęgowiskami oraz upierzeniem itp.

Historia ornitologii

Ornitologia należy do najstarszych gałęzi zoologii i już w starożytności ptaki opisywali Arystoteles i Pliniusz. Okres średniowiecza nie był korzystny dla rozwoju nauk ścisłych, w tym i przyrodniczych, i z tego okresu dziejów pozostały mniej lub bardziej udane przeróbki dzieł Arystotelesa i Pliniusza. Dopiero okres odrodzenia przyniósł rozwój nauk przyrodniczych, w tym także ornitologii, uwalniając je stopniowo od starożytnych legend, średniowiecznych przesądów i błędnych obserwacji.

Pierwszym ornitologiem obrączkującym ptaki był duński nauczyciel, ornitolog amator Hans Christian Cornelius Mortensen (1856–1921). Od 1899 używał ponumerowanych aluminiowych obrączek do oznaczenia m.in. 165 szpaków, które złapał w skrzynkach lęgowych[3]. Pierwszy projekt obrączkowania zrealizowano w Niemczech w 1903 r. pod kierownictwem Johannesa Thienemanna (1863–1938) w Obserwatorium ptaków Rossitten w Prusach Wschodnich na wybrzeżu Morza Bałtyckiego. Następne tego typu akcje odbyły się na Węgrzech w 1908, w Wielkiej Brytanii w 1909, w Jugosławii w 1910 i w krajach skandynawskich pomiędzy 1911 a 1914[4].

Polscy ornitolodzy

 Z tym tematem związana jest kategoria: Polscy ornitolodzy.

Do najważniejszych polskich przyrodników opisujących ptaki należą:

Zobacz też

Zobacz hasło ornitologia w Wikisłowniku

Przypisy

  1. Jaeger 1944 ↓, s. 156.
  2. Jaeger 1944 ↓, s. 126.
  3. Preuss, Niels Otto. Hans Christian Cornelius Mortensen: aspects of his life and of the history of bird ringing. „Ardea”. 1. 89, s. 1–6, 1989. [zarchiwizowane z adresu]. (ang.). 
  4. Spencer, R. 1985. Marking. [w:] Campbell. B. & Lack, E. 1985. A dictionary of birds. British Ornithologists’ Union. Londyn, s. 338–341

Bibliografia

  • Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062  (ang.).
  • p
  • d
  • e
według grupy
badanych istot
działy botaniki
zdefiniowane taksonami
działy botaniki
niezdefiniowane taksonami
działy zoologii
zdefiniowane taksonami
działy zoologii
niezdefiniowane taksonami
inne działy
zdefiniowane taksonami
hydrobiologia
paleobiologia
pozostałe
według poziomu
organizacji
systematyka
organizmów
inne działy czyste
biogeografia
inne działy
interdyscyplinarne
powiązane nauki
paranauki
i pseudonauki
Kontrola autorytatywna (dział zoologii):
  • LCCN: sh85095726
  • GND: 4075708-0
  • BnF: 12650268p
  • BNCF: 37593
  • NKC: ph123817
  • J9U: 987007553359205171
  • Britannica: science/ornithology
  • Uppslagsverket Finland ID: Ornitologi
  • SNL: ornitologi
  • Catalana: 0128256
  • DSDE: ornitologi