Octan bornylu

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Octan bornylu
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
octan endo-1,7,7-trimetylobicyklo[2.2.1]hept-2-ylu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C12H20O

Masa molowa

196,29 g/mol

Wygląd

bezbarwne kryształy lub bezbarwna ciecz[1]

Identyfikacja
Numer CAS

76-49-3

PubChem

6448

SMILES
CC(=O)OC1CC2CCC1(C2(C)C)C
InChI
InChI=1S/C12H20O2/c1-8(13)14-10-7-9-5-6-12(10,4)11(9,2)3/h9-10H,5-7H2,1-4H3
InChIKey
KGEKLUUHTZCSIP-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
Gęstość
0,986 g/cm³; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
bardzo trudno[1]
w innych rozpuszczalnikach
etanol: łatwo[1]
Temperatura topnienia

28 °C[1]

Temperatura wrzenia

223–224 °C

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2017-01-15]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
octan (−)-bornylu
Substancja w tej postaci nie jest klasyfikowana
jako niebezpieczna według kryteriów GHS
(na podstawie podanej karty charakterystyki).
Temperatura zapłonu

84 °C

Podobne związki
Podobne związki

octan butylu, octan etylu, octan oktylu

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Octan bornylubicykliczny, organiczny związek chemiczny, ester kwasu octowego i borneolu.

W cząsteczce występują trzy asymetryczne atomy węgla jednak zmiana konfiguracji tylko przy jednym determinuje obecność dwóch różnych stereoizomerów: izomer (+) pochodna naturalnego (+)-(R)-borneolu, izomer (−) pochodna izoborneolu [(−)-(S)-borneolu].

Bezbarwna substancja krystaliczna o charakterystycznym, silnym zapachu igieł sosnowych, słabo rozpuszczalna w wodzie, dobrze rozpuszczalna w alkoholu etylowym. Podstawowy składnik olejku pichtowego i sosnowego.

Stosowany jest w przemyśle perfumeryjnym oraz w medycynie.

Przypisy

  1. a b c d Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .