Notacja strzałkowa

Notacja strzałkowa Knutha – metoda zapisywania bardzo dużych liczb wprowadzona przez amerykańskiego matematyka Donalda Knutha w 1976[1]. Podstawowa idea tej metody jest oparta na iterowanym potęgowaniu, w sposób podobny do tego jak potęgowanie jest iterowanym mnożeniem, mnożenie jest iterowanym dodawaniem, a dodawanie jest iterowaną inkrementacją. Celem tej notacji było zapisanie bardzo dużych liczb, których nawet zapisanie w postaci wykładniczej było trudne lub praktycznie niemożliwe do wykonania. Tempo wzrostu w szybko rosnącej hierarchii wynosi f ω ( n ) . {\displaystyle f_{\omega }(n).}

Definicja

Z potęgowaniem jako podstawą:

a n b = { a b dla  n = 1 1 dla  n > 1     b = 0 a n 1 ( a n ( b 1 ) ) inaczej {\displaystyle a\uparrow ^{n}b=\left\{{\begin{array}{l}a^{b}&{\mbox{dla }}n=1\\1&{\mbox{dla }}n>1\ {\mbox{i }}\ b=0\\a\uparrow ^{n-1}(a\uparrow ^{n}(b-1))&{\mbox{inaczej}}\end{array}}\right.}

dla wszystkich liczb całkowitych a , b , n {\displaystyle a,b,n} z a 0 , n 1 , b 0. {\displaystyle a\geqslant 0,n\geqslant 1,b\geqslant 0.}

Dodatkowo w sekcji Inne przykłady wykazano, że:

a n 1 = a {\displaystyle a\uparrow ^{n}1=a}

Z mnożeniem jako podstawą[2]:

a n b = { a b dla  n = 0 1 dla  n 1     b = 0 a n 1 ( a n ( b 1 ) ) inaczej {\displaystyle a\uparrow ^{n}b=\left\{{\begin{array}{l}a*b&{\mbox{dla }}n=0\\1&{\mbox{dla }}n\geqslant 1\ {\mbox{i }}\ b=0\\a\uparrow ^{n-1}(a\uparrow ^{n}(b-1))&{\mbox{inaczej}}\end{array}}\right.}

dla wszystkich nieujemnych liczb całkowitych a , b , n . {\displaystyle a,b,n.}

Dla n = 1 {\displaystyle n=1} otrzymamy zwykłe potęgowanie ( 3 4 = 3 4 ) , {\displaystyle (3\uparrow 4=3^{4}),} dla n = 2 {\displaystyle n=2} tetrację, dla n = 3 {\displaystyle n=3} pentację(inne języki) itd. (ang. n-hyperoperation(inne języki))[2].

Przykłady

3 ↑↑ 3 = 3 3 3 = 3 3 3 = 7625597484987 {\displaystyle 3\uparrow \uparrow 3=3\uparrow 3\uparrow 3=3^{3^{3}}=7625597484987}

3 ↑↑↑ 5 = 3 ↑↑ ( 3 ↑↑ ( 3 ↑↑ ( 3 ↑↑ 3 ) ) ) = 3 ↑↑ 3 ↑↑ 3 ↑↑ 3 ↑↑ 3 {\displaystyle 3\uparrow \uparrow \uparrow 5=3\uparrow \uparrow (3\uparrow \uparrow (3\uparrow \uparrow (3\uparrow \uparrow 3)))=3\uparrow \uparrow 3\uparrow \uparrow 3\uparrow \uparrow 3\uparrow \uparrow 3}

3 3 3 = 3 ↑↑↑ 3 = 3 ↑↑ ( 3 ↑↑↑ 2 ) = 3 ↑↑ ( 3 ↑↑ 3 ) = 3 ↑↑ ( 3 3 3 ) = 3 ↑↑ ( 3 3 3 ) = 3 ↑↑ ( 3 3 3 ) {\displaystyle 3\uparrow ^{3}3=3\uparrow \uparrow \uparrow 3=3\uparrow \uparrow (3\uparrow \uparrow \uparrow 2)=3\uparrow \uparrow (3\uparrow \uparrow 3)=3\uparrow \uparrow (3\uparrow 3\uparrow 3)=3\uparrow \uparrow (3\uparrow 3^{3})=3\uparrow \uparrow (3^{3^{3}})}

Opis notacji

Dla skrócenia zapisu dużą ilość strzałek zastępuje się ich liczbą umieszczoną po prawej stronie strzałki w indeksie górnym:

a ↑↑↑ b = a 3 b {\displaystyle a\uparrow \uparrow \uparrow b=a\uparrow ^{3}b}

a ↑↑↑↑ b = a 4 b {\displaystyle a\uparrow \uparrow \uparrow \uparrow b=a\uparrow ^{4}b}

a   ↑↑ ↑↑ n   razy   b = a n b {\displaystyle a\ \underbrace {\uparrow \uparrow \ldots \uparrow \uparrow } _{n\ {\text{razy}}}\ b=a\uparrow ^{n}b}

Konstrukcja

a 1 b = a × a × × a {\displaystyle a\uparrow ^{1}b=a\times a\times \ldots \times a}

a 2 b = a a a {\displaystyle a\uparrow ^{2}b=a\uparrow a\uparrow \ldots \uparrow a}

a 3 b = a ↑↑ a ↑↑ ↑↑ a {\displaystyle a\uparrow ^{3}b=a\uparrow \uparrow a\uparrow \uparrow \ldots \uparrow \uparrow a}

a 4 b = a ↑↑↑ a ↑↑↑ ↑↑↑ a {\displaystyle a\uparrow ^{4}b=a\uparrow \uparrow \uparrow a\uparrow \uparrow \uparrow \ldots \uparrow \uparrow \uparrow a}

a n b = a n 1 a n 1 n 1 a {\displaystyle a\uparrow ^{n}b=a\uparrow ^{n-1}a\uparrow ^{n-1}\dots \uparrow ^{n-1}a}

gdzie a {\displaystyle a} występuje po prawej stronie równań zawsze dokładnie b {\displaystyle b} razy.

Inne przykłady

  • a 1 = a 1 = a . {\displaystyle a\uparrow 1=a^{1}=a.}
a ↑↑ 1 = a ( a ↑↑ 0 ) = a 1 = a , {\displaystyle a\uparrow \uparrow 1=a\uparrow (a\uparrow \uparrow 0)=a\uparrow 1=a,}
a n + 1 1 = a n ( a n + 1 0 ) = a n 1 , {\displaystyle a\uparrow ^{n+1}1=a\uparrow ^{n}(a\uparrow ^{n+1}0)=a\uparrow ^{n}1,}
a stąd indukcyjnie uzasadniamy, że a n 1 = a {\displaystyle a\uparrow ^{n}1=a} dla wszystkich n N . {\displaystyle n\in \mathbb {N} .}
  • 2 2 = 2 2 = 4 , {\displaystyle 2\uparrow 2=2^{2}=4,}
2 ↑↑ 2 = 2 ( 2 ↑↑ 1 ) = 2 2 = 4 , {\displaystyle 2\uparrow \uparrow 2=2\uparrow (2\uparrow \uparrow 1)=2\uparrow 2=4,}
2 n + 1 2 = 2 n ( 2 n + 1 1 ) = 2 n 2 {\displaystyle 2\uparrow ^{n+1}2=2\uparrow ^{n}(2\uparrow ^{n+1}1)=2\uparrow ^{n}2}
i stąd indukcyjnie uzasadniamy, że 2 n 2 = 4 {\displaystyle 2\uparrow ^{n}2=4} dla wszystkich n N . {\displaystyle n\in \mathbb {N} .}

Liczba Grahama

 Osobny artykuł: Liczba Grahama.

Oznaczmy G 1 = 3 4 3. {\displaystyle G_{1}=3\uparrow ^{4}3.} Wtedy G 2 = 3 G 1 3 , {\displaystyle G_{2}=3\uparrow ^{G_{1}}3,} G 3 = 3 G 2 3 , {\displaystyle G_{3}=3\uparrow ^{G_{2}}3,} itd. Liczbę G 64 {\displaystyle G_{64}} nazywamy liczbą Grahama.

Zobacz też

Przypisy

  1. Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Knuth Up-Arrow Notation, [w:] MathWorld, Wolfram Research [dostęp 2016-05-14]  (ang.).
  2. a b FabioF. Caldarola FabioF. i inni, On the Arithmetic of Knuth’s Powers and Some Computational Results About Their Density, [w:] Yaroslav D.Y.D. Sergeyev, Dmitri E.D.E. Kvasov, Numerical Computations: Theory and Algorithms: Third International Conference, NUMTA 2019, Crotone, Italy, June 15–21, 2019, Revised Selected Papers, Part I, Springer Nature, 13 lutego 2020, s. 382, ISBN 978-3-030-39081-5 [dostęp 2023-03-08]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Wielkie liczby
Liczby
Poniżej miliona[a]
Potęgi tysiąca[a]
Inne liczby
Metody wyrażeń
Notacje
Operacje
Powiązane
  • a b kolejność nazw według wartości liczbowej (od najniższej do najwyższej)
  • możliwa polska nazwa liczby 10120
  • możliwa polska nazwa liczby 10180
  • możliwa polska nazwa liczby 10240
  • możliwa polska nazwa liczby 10300
  • możliwa polska nazwa liczby 10360
  • możliwa polska nazwa liczby 10420
  • możliwa polska nazwa liczby 10480
  • możliwa polska nazwa liczby 10540