Mykoła Worosznow
Data i miejsce urodzenia | 24 marca 1985 |
---|---|
Obywatelstwo | Ukraina |
Wzrost | 195 cm |
Pozycja | bramkarz |
Uchwyt | lewy |
Draft | CHL 2002, numer: 41 (1 runda) |
Mykoła Serhijowycz Worosznow (ukr. Микола Сергійович Ворошнов, ur. 24 marca 1985 w Kijowie) – ukraiński hokeista.
Kariera sportowa
Ldynka Kijów (1993–1997)
Sokił Kijów (1997–2000)
HK Kijów (2000/2001)
Sokił Kijów (2001/2002)
Rouyn-Noranda Huskies (2002–2003)
Kanata Stallions (2003–2004)
Wojas Podhale Nowy Targ (2004)
KH Sanok (2004–2005, 2006)
Jacksonville Barracudas (2005–2006)
Sokił Kijów (2006–2007)
Berkut Browary (2007)
ATEK Kijów (2008)
Winnyćki Hajdamaky (2013–2014)
Wychowanek Sokiłu Kijów. W 2002 został wybrany w drafcie do kanadyjskich rozgrywek juniorskich CHL i w sezonie 2002/2003 grał w drużynie Rouyn-Noranda Huskies w lidze QMJHL[1]. Później grał jeszcze w północnoamerykańskich ligach CJHL i SPHL. Ponadto występował w lidze polskiej w drużynie z Sanoka (od 2004 do października 2005 i ponownie od marca 2006)[2][3][4][5]. Wraz z nim w sezonie 2005/2006 w Sanoku grali jego rodacy: Ołeksandr Panczenko, Kostiantyn Riabenko.
Później występował w klubach ligi ukraińskiej. W 2008 odniósł kontuzję łąkotki. W związku z odbywaną rehabilitacją przybrał na wadze i przerwał profesjonalne uprawianie hokeja. W 2011 wziął udział w programie telewizyjnym typu reality show pt. Zważony i szczęśliwy (ukr. Зважені та щасливі), będącym ukraińską edycją audycji pt. The Biggest Loser i polegającym na współzawodnictwie uczestników w utracie nadwagi. Worosznow wygrał pierwszy sezon programu (na początku ważył 175 kg, a uzyskał końcową wagę 90 kg)[6][7][8][9][10].
W październiku 2013 wznowił karierę zawodową w klubie Winnyćki Hajdamaky z Winnicy[11][12].
Był reprezentantem kadr juniorskich Ukrainy. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 18 edycji 2002, 2003 oraz mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 2003, 2005.
Służba wojskowa
W sezonie 2014/2015 pracował w kanadyjskim klubie Lac St-Louis Lions juniorskim z ligi QMAAA jako trener bramkarski, po czym powrócił do ojczyzny i jako żołnierz-ochotnik wziął udział w konflikcie we wschodniej Ukrainie, służąc w strefie ATO w szeregach batalionu „Donbas” w walkach przeciw separatystom[13]. Był wówczas strzelcem maszynowym i przyjął znak rozpoznawczy „Kanada”, a w 2017 został zdemobilizowany[14][15].
Podjął służbę w szeregach armii ukraińskiej po rozpoczęciu inwazji Rosji na Ukrainę dokonanej 24 lutego 2022[16]. Został żołnierzem 72 Samodzielnej Brygady Zmechanizowanej im. Czarnych Zaporożców[15].
Życie prywatne
W 2020 ogłosił zaręczyny z Iryną Skorykową, z którą później zakończył związek[17].
Sukcesy
- Reprezentacyjne
- Awans do MŚ do lat 20 Elity: 2003
- Klubowe
Srebrny medal mistrzostw Ukrainy: 2002 z Sokiłem Kijów, 2007 z Berkutem Browary
- Indywidualne
- Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie 2003/I Dywizja#Grupa A:
- Mistrzostwa Świata Juniorów w Hokeju na Lodzie 2005/I Dywizja#Grupa B:
- Czwarte miejsce w klasyfikacji skuteczności interwencji w turnieju: 90,91%[20]
- Piąte miejsce w klasyfikacji średniej goli straconych na mecz w turnieju: 3,11
Przypisy
- ↑ Bienvenue sur le site Internet officiel de la LHJMQ [online], lhjmq-records.qc.ca [dostęp 2024-04-24] (fr.).
- ↑ Bartosz Wiśniewski. Powrót bramkarza. „Bubu” w Sanoku!. „Tygodnik Sanocki”. Nr 9 (747), s. 12, 3 marca 2006.
- ↑ Waldemar Mazgaj: Hokej: Najwięcej zmian w Sanoku. nowiny24.pl, 2004-12-21. [dostęp 2015-12-15].
- ↑ "Bubu" w końcu przyjedzie [online], www.archiwum.wyborcza.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
- ↑ "Bubu" pomoże ! [online], www.archiwum.wyborcza.pl [dostęp 2017-12-03] (pol.).
- ↑ Украинский хоккеист похудел на 85 килограмм и выиграл 32 тысячи долларов в реалити-шоу (фото) - Хоккей Беларуси, Литвы и Украины [online], belarushockey.com [dostęp 2017-12-03] .
- ↑ "Зважені та щасливі": Победитель Николай Ворошнов крутит роман с Анитой? - Новости на KP.UA [online], kp.ua [dostęp 2017-12-03] (ros.).
- ↑ Микола Ворошнов схуд на 85 кілограмів | Новини на Gazeta.ua [online], gazeta.ua [dostęp 2017-12-03] (ukr.).
- ↑ Микола Ворошнов став переможцем шоу "Зважені та щасливі" (фото) - tochka.net [online], lady.tochka.net [dostęp 2017-12-03] (ukr.).
- ↑ "Зваженi та щасливi" усі разом схудли на 1048 кг (фото) - tochka.net [online], lady.tochka.net [dostęp 2017-11-19] (ukr.).
- ↑ Николай Ворошнов: "Ради хоккея выиграл шоу "Зважені та щасливі" [online], isport.ua [dostęp 2018-12-09] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-22] (ros.).
- ↑ «Гайдамаки» решили вратарский вопрос [online], hockey.sport.ua [dostęp 2017-12-03] (ros.).
- ↑ Grzegorz Michalewski: Grał w Polsce, walczy na Ukrainie. O bramkarzu, który zamienił kij hokejowy na granatnik przeciwpancerny. polsatsport.pl, 2015-08-19. [dostęp 2016-05-25].
- ↑ Віолетта Кіртока: Неодноразовий учасник шоу "Зважені та щасливі", хокеїст, а тепер аеророзвідник Микола Ворошнов: "За вісім років путін підготував людей, які зламають йому хребет". Цензор.НЕТ, 13.02.2023. [dostęp 2023-11-26]. (ukr.).
- ↑ a b Наталка Лавринець: Найважчий військовий: що стало з Миколою Ворошновим – першим переможцем шоу "Зважені та щасливі". apostrophe.ua, 18.10.2023. [dostęp 2023-11-26]. (ukr.).
- ↑ Sebastian Królicki: Grał w PHL, teraz walczy o wolność Ukrainy!. hokej.net, 2022-02-26. [dostęp 2022-02-27].
- ↑ Победитель шоу "Зважені та щасливі" Николай Ворошнов встречается с экс-холостячкой: подробности (ФОТО). hochu.ua, 5.02.2020. [dostęp 2023-11-26]. (ros.).
- ↑ Leading Goaltenders [online], www.iihf.com [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-06] .
- ↑ Leading Goaltenders (GAA) [online], iihf.com [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] .
- ↑ Goalkeepers [online], iihf.com [dostęp 2017-11-19] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-22] .
Bibliografia
- Grzegorz Michalewski. Pamiętajmy.... „Tygodnik Sanocki”. Nr 45 (678), s. 11, 29 października 2004.
- Mykoła Worosznow w bazie Eliteprospects.com (ang.)
- Mykoła Worosznow w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
- Mykoła Worosznow – profil na stronie Eurohockey.com
- Mykoła Worosznow – profil na stronie R-Hockey.ru
- Mykoła Worosznow – profil na stronie SPHL
- Mykoła Worosznow – profil na stronie Hokej.net
- Mykoła Worosznow – profil na stronie FHSPH
- Mykoła Worosznow – profil na stronie LHLU
- Mykoła Worosznow – profil na stronie ahl.kiev.ua
- Mykoła Worosznow – profil na stronie Tochka.net