Monika Soćko

Monika Soćko
Ilustracja
Monika Soćko, Bydgoszcz 2022
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1978
Warszawa

Obywatelstwo

Polska

Tytuł szachowy

arcymistrz (2008)

Ranking FIDE

2440 (01.04.2023)

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Monika Soćko (z domu Bobrowska, ur. 24 marca 1978 w Warszawie[1]) – polska szachistka, arcymistrzyni (WGM) od 1995 r., pierwsza Polka, która otrzymała w 2008 r. najwyższy w szachach tytuł arcymistrza (GM).

Kariera szachowa

Wraz z mężem Bartoszem, 2004

Dzieciństwo spędziła w Rybniku. Grać w szachy zaczęła z ojcem mając około pięć lat[2]. Pierwszy sukces odniosła w roku 1988, zdobywając w Timișoarze srebrny medal w mistrzostwach świata juniorek do lat 10. Rok później zajęła IV miejsce w grupie do lat 12 na mistrzostwach rozegranych w Portoryko, zaś w roku 1990 w Fond du Lac (USA) zdobyła drugi srebrny medal mistrzostw świata juniorek (do lat 12). W swojej kolekcji posiada również 3 medale mistrzostw Europy juniorek: złoty (zdobyty w roku 1996 w Rimavskiej Sobocie, do lat 18), srebrny (zdobyty w roku 1997 w Tallinnie, do lat 20) oraz brązowy (zdobyty w roku 1992 w Rimavskiej Sobocie, do lat 14).

W 1992 r. po raz pierwszy wystąpiła w finale mistrzostw Polski seniorek, zajmując IV miejsce. W kolejnych latach w finałowych turniejach wystąpiła wielokrotnie, zdobywając 14 medali: 6 złotych (1995, 2004, 2008, 2010, 2013, 2014), 5 srebrnych (1993, 1998, 2001, 2005, 2011) oraz 3 brązowe (1997, 1999, 2007). Posiada również 9 złotych medali drużynowych mistrzostw Polski, które zdobyła w latach 2000–2006 (reprezentując klub Polonia Plus GSM Warszawa) oraz w latach 2010 i 2013 (w barwach klubu WASKO HetMaN Szopienice Katowice). Jest wielokrotną medalistką mistrzostw Polski w szachach błyskawicznych, m.in. ośmiokrotnie złotą (1998, 1999, 2000, 2001, 2003, 2012, 2013, 2014).

Wielokrotnie reprezentowała Polskę w rozgrywkach drużynowych, m.in.:

  • trzynastokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 1994, 1996, 1998, 2000, 2002, 2004, 2008, 2010, 2012, 2014, 2016, 2018, 2022), trzykrotna medalistka: wspólnie z drużyną – srebrna (2016) i brązowa (2002) oraz indywidualnie – złota (2002 – na III szachownicy)[3],
  • dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach świata (w latach 2007, 2015)[4],
  • siedmiokrotnie na drużynowych mistrzostwach Europy (w latach 2001, 2003, 2005, 2007, 2009, 2011, 2013); sześciokrotna medalistka: wspólnie z drużyną – złota (2005), dwukrotnie srebrna (2007, 2011) i brązowa (2013) oraz indywidualnie – złota (2005 – na II szachownicy) i srebrna (2005 – za wynik rankingowy)[5],
  • na drużynowych mistrzostwach świata juniorów do 20 lat (w roku 1998); medalistka: wspólnie z drużyną – srebrna[6].

Wielokrotnie startowała w mistrzostwach świata (siedmiokrotnie: w latach 2001, 2004, 2006, 2008, 2010, 2012, 2015)[7] oraz mistrzostwach Europy, w 2010 r. zdobywając w Rijece brązowy medal[8].

W latach 2004 i 2005 dwukrotnie zwyciężyła w turnieju Acropolis w Atenach[9]. Jest pierwszą polską szachistką, która na swoim koncie posiada wypełnione trzy normy na męski tytuł arcymistrza: pierwszą zdobyła w roku 2005 w Cappelle-la-Grande, drugą – w Göteborgu (2005), a trzecią – w 2007 w Baku[10], wygrywając bardzo silnie obsadzony turniej (m.in. przed Antoanetą Stefanową, Pią Cramling, Kateriną Lahno i Wiktorią Čmilytė)[11]. Również w 2007 roku zdobyła, w drużynie Monte Carlo, tytuł klubowej mistrzyni Europy[12]. W 2009 r. odniosła duży sukces, dzieląc I m. (wspólnie z Rayem Robsonem, Marijanem Petrowem i Emanuelem Bergiem) w Tromsø (w punktacji dodatkowej była najlepsza i otrzymała nagrodę za I miejsce)[13]. W 2012 r., podczas mistrzostw świata kobiet w Chanty-Mansyjsku odniosła duży sukces, pokonując w II rundzie ówczesną mistrzynię świata, Hou Yifan z Chin[14][15]. W 2014 r. zwyciężyła w kołowym turnieju w Erfurcie[16].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnęła 1 kwietnia 2008 r., z wynikiem 2505 punktów zajmowała wówczas 11. miejsce na światowej liście kobiet FIDE[17], zostając jednocześnie pierwszą polską szachistką, która przekroczyła granicę 2500 punktów[18].

Życie prywatne

Mąż Moniki Soćko, Bartosz jest czołowym polskim arcymistrzem, medalistą mistrzostw Polski oraz olimpijczykiem. Mają troje dzieci[19].

Przypisy

  1. Monika Socko winner in Tromso (interview). [dostęp 2009-08-15].
  2. Dorota Witt, Monika Soćko: Męski arcymistrz. Jedyna taka kobieta w Polsce, w: Głos Wielkopolski (Magazyn), 15.1.2021, s. 21
  3. OlimpBase. [dostęp 2010-03-18].
  4. OlimpBase.
  5. OlimpBase. [dostęp 2010-03-18].
  6. OlimpBase.
  7. World Chess Championship: Index of women players.
  8. 11th European Individual Women Chess Championship 2010. [dostęp 2010-03-18].
  9. Acropolis: Previous Winners – Women Section. chessfed.gr. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-02)]..
  10. Grandmaster Title Application: Socko, Monika.
  11. Monika Socko gewinnt in Baku 2007.
  12. Linex and Monte-Carlo are European Team Champions 2007.
  13. Arctic Chess Challenge 2009. [dostęp 2009-08-09].
  14. PZSzach.org: Historyczne zwycięstwo Moniki Soćko!
  15. Polska szachistka Monika Soćko pokonała mistrzynię świata!
  16. Internationales Grossmeisterturnier / Erfurter Frauenschachfestival 2014.
  17. Top 50 Women April 2008. [dostęp 2009-08-08].
  18. FIDE World Top Chess Player: Socko, Monika.
  19. Interview with Monika Socko, winner of the Arctic Challenge.

Bibliografia

  • ChessBase Megabase 2008
  • Individual Calculations: Socko, Monika (ang.)

Linki zewnętrzne

  • Monika Soćko – wybrane partie szachowe (ang.)
  • Monika Soćko – profil na stronie FIDE (ang.)
  • Monika Soćko w Encyklopedii Szachy w Polsce
  • Nasza rodzina jest „zaszachowana” – rozmowa z Moniką Soćko. sportowefakty.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-07)].
  • p
  • d
  • e
Mężczyźni
Kobiety
  • VIAF: 308181921
  • PLWABN: 9810538054205606
  • WorldCat: viaf-308181921