Mirosław Ławrynowicz

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2009-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Mirosław Ławrynowicz
Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1947
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 2005
Warszawa

Instrumenty

skrzypce

Mirosław Ławrynowicz (ur. 16 czerwca 1947 w Warszawie, zm. 6 kwietnia 2005 tamże) – polski skrzypek.

Życiorys

Młodość

Urodził się w 1947 roku w Warszawie w rodzinie z tradycjami muzycznymi. Kształcił się początkowo pod kierunkiem Janiny Jarzębskiej i Zenona Kubisa, zaś studia ukończył z wyróżnieniem w klasie skrzypiec prof. Zenona Brzewskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (obecnej Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina), będąc już magistrem Wydziału Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. Studia wiolinistyczne kontynuował pod kierunkiem prof. Jeana Fourniera (Francja) i Wolfganga Marschnera (RFN).

Kariera

Występował jako solista z orkiestrami symfonicznymi, kameralnymi, w recitalach, koncertach kameralnych w wielu miastach Polski oraz za granicą, m.in. w Austrii, Bułgarii, Czechosłowacji, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Jugosławii, na Kubie, na Węgrzech, w Szwecji, we Włoszech, w Niemczech i w USA (Carnegie Hall). Dokonał licznych archiwalnych nagrań w Finlandii, Holandii, w Niemczech, we Francji i dla Programu II Polskiego Radia. W swoim dorobku ma nagrania płytowe (Polska i Holandia). Przez wiele lat zajmował się też działalnością wydawniczą przygotowując do druku utwory Karola Lipińskiego i Henryka Wieniawskiego.

Od 1975 roku prowadził klasę skrzypiec początkowo jako asystent, adiunkt, potem docent, a od 1 czerwca 1997 roku jako profesor zwyczajny Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, gdzie przez lata współpracował z pianistką Zdzisławą Słomką.

Brał udział w pracach jury konkursów krajowych i zagranicznych, m.in.:

  • Ogólnopolskie Konkursy Skrzypiec im. Jahnkego w Poznaniu,
  • I Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Rodziny Grobliczow w Krakowie (sierpień 1996 r.),
  • III Konkurs Młodych Skrzypków im. Stanisława Serwaczyńskiego w Lublinie (wrzesień 1996 r.),
  • VII Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy w Kloster-Schöntal (lipiec/sierpień 1997 r.),
  • VII Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Louisa Spohra we Freiburgu (sierpień 1997 r.),
  • IV Międzynarodowy Konkurs im. Karola Szymanowskiego w Łodzi (wrzesień 1997 r.),
  • II Ogólnopolski Konkurs Skrzypcowy Pamięci Aleksandry Januszajtis w Gdańsku (listopad 1997 r.),
  • Międzynarodowy Konkurs Młodych Skrzypków w Weimarze (3-krotnie),
  • Międzynarodowy Konkurs Kwartetów Smyczkowych w Sondershausen (2-krotnie).

Prowadził kursy muzyczne w kraju i za granicą. Od roku 1993 był dyrektorem artystycznym i naukowym oraz profesorem klasy skrzypiec Kursów Muzycznych w Łańcucie, a od 1993 kierownikiem artystycznym Warsztatów Muzycznych w Zakopanem, organizowanych dla najzdolniejszych stypendystów Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci, profesorem klasy skrzypiec XII Międzynarodowego Kursu Muzycznego w Kloster-Schöntal w Niemczech (lipiec 1997 r.), współorganizatorem i profesorem Kursów Springtime w GOCH w Niemczech, profesorem na Kursie Muzycznym dla studentów z Japonii w Akademii Muzycznej w Warszawie (sierpień 1997) i na Kursie Mistrzowskim dla studentów Uniwersytetu Monteclair w New Jersey w Stanach Zjednoczonych (październik 1997).

W swojej karierze pedagogicznej wykształcił 40 absolwentów – magistrów sztuki gry skrzypcowej oraz adiunkta Monikę Jarecką – laureatkę prestiżowych nagród wiolinistycznych.

Wśród uczniów i studentów Ławrynowicza znaleźli się uznawani dziś skrzypkowie, soliści, wirtuozi i kameraliści tacy jak Monika Jarecka, Andrzej Gębski, Ryszard Groblewski, Dobrosława Siudmak, Agnieszka Marucha, Maria Machowska, Krzysztof Specjał, Janusz Wawrowski.

Pochowany na cmentarzu bródnowskim w Warszawie (kw. 14C-6-5).

Grób Mirosława Ławrynowicza na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie

Nagrody i wyróżnienia

Mirosław Ławrynowicz jest laureatem wielu konkursów, np.:

  • Międzynarodowego Konkursu Muzyki Współczesnej w Rotterdamie w 1973 roku (w kategorii kwartet smyczkowy),
  • Międzynarodowego Konkursu Muzycznego Bayerischer Rundfunk w Monachium w 1974 roku (w kategorii duo skrzypce – fortepian, z żoną Krystyną Makowską-Ławrynowicz),
  • Międzynarodowego Podium Młodych Muzyków w Paryżu w 1980 roku,
  • Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Belgradzie w 1982 roku (z prowadzoną przez siebie orkiestrą smyczkową Jeuneusses Musicale)
  • dyplomu Ministra Spraw Zagranicznych w roku 1987 za wybitne zasługi w propagowaniu kultury polskiej za granicą.
  • otrzymał tytuł honorowego obywatelstwa Łańcuta[1].

Przypisy

  1. Honorary citizens. lancut.pl. [dostęp 2022-05-04]. (ang.).

Bibliografia

  • Międzynarodowe Kursy Muzyczne im. Zenona Brzewskiego w Łańcucie. kursymuzyczne.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-21)].
  • Mirosław Ławrynowicz, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-22] .
  • Mirosław Ławrynowicz na zdjęciach w bibliotece Polona
  • ISNI: 0000000113317849
  • VIAF: 165461429
  • GND: 1237778964
  • PLWABN: 9810565922405606
  • NUKAT: n2006122074
  • LNB: 000182697
  • WorldCat: viaf-165461429
Identyfikatory zewnętrzne:
  • identyfikator osoby w bazie „Ludzie nauki” (dawnej): 71630