Maurice Stokes
12 | ||||||||||
silny skrzydłowy/środkowy | ||||||||||
Pseudonim | Mo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 17 czerwca 1933 | |||||||||
Data i miejsce śmierci | 6 kwietnia 1970 | |||||||||
Wzrost | 201 cm | |||||||||
Masa ciała | 105 kg | |||||||||
Kariera | ||||||||||
Aktywność | 1955–1958 | |||||||||
Szkoła średnia | Westinghouse High (Pittsburgh, Pensylwania) | |||||||||
College | Saint Francis (PA) (1951–1955) | |||||||||
Draft | 1955, numer: 2 | |||||||||
|
Maurice Stokes (ur. 17 czerwca 1933 w Pittsburghu, zm. 6 kwietnia 1970 w Cincinnati) – amerykański koszykarz, skrzydłowy, uczestnik spotkań gwiazd, kilkukrotnie zaliczany do drugiego składu najlepszych zawodników NBA[1], debiutant roku[2], członek Basketball Hall of Fame[3].
Życiorys
Podczas występów na uczelni Saint Francis, w Loretto Pensylwania Stokes poprowadził kilkukrotnie zespół Red Flash do udziału w turnieju NIT. Jako junior (przedostatni rok) notował średnio 23,3 punktu i 22,2 zbiórki, prowadząc swoją drużynę do rezultatu 22-9[4]. Rok później poprowadził Flash do półfinałów turnieju NIT, przeciwko Dayton, w którym to ulegli oni 79-73, mimo zdobycia przez Stokesa aż 43 punktów oraz w rezultacie tytułu MVP całych rozgrywek[4].
Po ukończeniu uczelni w 1955 roku Stokes przystąpił do draftu NBA. Został w nim wybrany z numerem 2 przez klub Rochester Royals[5].
Jako debiutant notował średnio 16,8 punktu, 16,3 zbiórki oraz 4,9 asysty[6]. Podczas swojego pierwszego spotkania w NBA zanotował 32 punkty, 20 zbiórek oraz 7 asyst[4]. W jednym ze spotkań zaliczył też rekordowe 38 zbiórek[4]. Jego średnia zbiórek (16,3) okazała się najwyższa w całej lidze, jednak tytuły lidera w danej kategorii statystycznej przyznawano wtedy na podstawie łącznej liczby uzyskanych punktów, zbiórek, czy też asyst. W związku z tym liderem w tej klasyfikacji został oficjalnie Bob Pettit, który uzyskał 1164 zbiórki (średnia 16,2), w stosunku do 1094 zbiórek Stokesa[7]. W trakcie rozgrywek został powołany do udziału w meczu gwiazd[7], natomiast po ich zakończeniu wybrano go do drugiego składu najlepszych zawodników ligi[1], oraz debiutantem roku[2].
W kolejnym sezonie Stokes został liderem NBA w zbiórkach, ze średnią 17,4[8]. Wyższą średnią legitymował się co prawda Bill Russell (19,6), lider był jednak wybierany na podstawie łącznej liczby zbiórek, który Russel zanotował 943, natomiast Stokes 1256[8]. Wystąpił po raz drugi z rzędu w NBA All-Star Game wraz z kolegami z zespołu – Jackiem Twymanem i Richie Reganem[9], po zakończeniu fazy zasadniczej wyróżniono go po raz kolejny wyborem do All-NBA Second Team[1]. Rok później zaliczył swój trzeci występ meczu gwiazd[10], otrzymał też trzecią nominację do drugiego składu najlepszych zawodników NBA[1].
12 marca 1958 roku, podczas ostatniego spotkania sezonu 1957/58 (przeciw Lakers), miał miejsce tragiczny w skutkach wypadek. Stokes ścinając pod kosz przewrócił się i uderzył feralnie głową w parkiet, po czym stracił przytomność[4]. W szatni podano mu sole trzeźwiące, po czym powrócił na boisko. Trzy dni później wystąpił w pierwszym spotkaniu fazy play-off przeciwko Detroit Pistons, notując 12 punktów oraz 15 zbiórek. W trakcie lotu powrotnego do Cincinnati poczuł się jednak bardzo źle. Kilka dni później został sparaliżowany i zapadł w śpiączkę, w konsekwencji wcześniejszego wypadku. Zdiagnozowano u niego encefalopatię, potocznie uszkodzenie mózgu[4].
Z pomocą przyszedł mu kolega z zespołu, z którym wspólnie rozpoczynał swoją karierę w NBA – Jack Twyman. To właśnie on organizował pieniądze na opiekę medyczną Stokesa oraz założył mającą mu w tym pomóc fundację jego imienia – Maurice Stokes Foundation[4]. Organizował mecze pokazowe – Maurice Stokes Memorial Basketball Games, w celu zbiórki pieniędzy[11]. Spotkania te zastąpił z biegiem lat turniej golfowy – Maurice Stokes/Wilt Chamberlain Celebrity Pro-Am Golf Tournament[12]. Z czasem Twyman został prawnym opiekunem Stokesa. Zajął się bezpośrednio jego finansami oraz zapewnianiem mu należytej opieki. Twyman opiekował się Stokesem aż do jego śmierci, która miała miejsce 6 kwietnia 1970 roku, w konsekwencji ataku serca[4].
W 1971 roku wybudowano centrum sportowe na kampusie uczelni St. Francis, któremu nadano pierwotnie nazwę Maurice Stokes Physical Education Building, a następnie nieco uproszczono do nazwy – The Maurice Stokes Athletics Center.
9 czerwca 2013 NBA ustanowiła nową nagrodę – Twyman–Stokes Teammate of the Year Award, honorując w ten sposób niezwykłą przyjaźń między tymi dwoma zawodnikami[13]. Otrzyma ją zawodnik, który okazał się najlepszym kolegą z drużyny dla pozostałych zawodników. Kandydatów do jej przyznania typują zawodnicy wszystkich drużyn NBA. Dwunastu z najlepszymi wynikami kwalifikuje się do rundy finałowej głosowania.
Osiągnięcia
- College
- MVP turnieju NIT (1955)[4]
- Zaliczony do:
- składu small-college All-American[4]
- Akademickiej Galerii Sław Koszykówki (2006)[14]
- Lider ligi akademickiej w skuteczności rzutów z gry (1953)[15]
- Zaliczony do All-Time NIT Team (1997)[4]
- NBA
- 3-krotny uczestnik meczu gwiazd NBA (1956-1958)[16]
- 3-krotnie wybierany do składu II składu NBA (1956-1958)[1]
- Debiutant roku NBA (1956)[2]
- Lider NBA w zbiórkach (1957)[17]
- Klub Sacramento Kings zastrzegł należący do niego w numer 12[18]
- Wybrany do Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame – 2004)[3]
Przypisy
- ↑ a b c d e All-NBA Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b c NBA Rookie of the Year Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b Maurice Stokes – Hall Of Famers. hoophall.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Stokes' life a tale of tragedy and friendship. espn.go.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 1955 NBA Draft. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Maurice Stokes. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b 1956 NBA All-Star Game Box Score. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ a b 1956-57 NBA Season Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 1957 NBA All-Star Game Box Score. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ 1958 NBA All-Star Game Box Score. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ The Stokes Game. grantland.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Fundraising Efforts Lead to High Honors. sc-democrat.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA to give inaugural Twyman-Stokes Teammate of the Year award. cbssports.com. [dostęp 2014-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 maja 2014)]. (ang.).
- ↑ National Collegiate Basketball Hall of Fame - Players. collegebasketballexperience.com. [dostęp 2018-04-15]. (ang.).
- ↑ NCAA Basketball Division I Records. ncaa.org. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ Maurice Stokes Profile. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Rebounds Leaders Year by Year. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
- ↑ NBA Retired Numbers. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Profil na NBA.com. stats.nba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.)
- Statystyki na basketball-reference.com (ang.)
- p
- d
- e
Wybory terytorialne | |
---|---|
Pierwsza runda |
|
Druga runda |
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
- Lokalizacja: Springfield, Massachusetts
- Adelman
- Aleksiejewa
- Allen
- Anderson
- Auerbach
- Auriemma
- Barmore
- Barry
- Bess
- Blair
- Blood
- Boeheim
- Brown
- Calhoun
- Calipari
- Cann
- Carlson
- Carnesecca
- Carnevale
- Carril
- Case
- Chancellor
- Chaney
- Conradt
- Crum
- Daly
- Dean
- Díaz-Miguel
- Diddle
- Drake
- Driesell
- Ferrándiz
- Fitch
- Fitzsimmons
- Gaines
- Gamba
- Gardner
- Gaze
- Gill
- Gomelski
- Grentz
- Gunter
- Hannum
- Harshman
- Haskins
- Hatchell
- Heinsohn
- Hickey
- Hixon
- Hobson
- Holzman
- Huggins
- Hurley
- Iba
- P. Jackson
- Julian
- Karl
- Keady
- Keaney
- Keogan
- Knight
- Krzyzewski
- Kundla
- Lambert
- Leonard
- Lewis
- Litwack
- Loeffler
- Lonborg
- Magee
- McCutchan
- A. McGuire
- F. McGuire
- Meanwell
- Meyer
- Miller
- Moore
- Mulkey
- Nelson
- Nikolić
- Novosel
- Olson
- Pitino
- Popovich
- Ramsay
- Richardson
- Riley
- Rubini
- Rupp
- Rush
- Russell
- Sachs
- Sharman
- Shelton
- Sloan
- Smith
- Stanley
- Stevens
- Stringer
- Summitt
- Sutton
- Tarkanian
- Taylor
- Teague
- Thompson
- Tomjanovich
- VanDerveer
- Wade
- Watts
- Wilkens
- G. Williams
- R. Williams
- Wooden
- Woolpert
- Wootten
- Wright
- Yow
- Izzo
- McLendon
- Self
- McGraw
- Hughes
- Abbott
- Ackerman
- Attles
- Barksdale
- Baumann
- Bee
- Biasone
- H. Brown
- W. Brown
- Bunn
- Buss
- Clifton
- Colangelo
- Costello
- Cooper
- Davidson
- Douglas
- Duer
- Embry
- Fagan
- Fisher
- Fleisher
- Garfinkel
- Gavitt
- Gottlieb
- Granik
- Gulick
- Harris
- Harrison
- Hearn
- Henderson
- Hepp
- Hickox
- Hinkle
- Irish
- M. Jackson
- Jernstedt
- Jones
- Kennedy
- Knight
- Krause
- Lemon
- Liston
- Lloyd
- McLendon
- Lobo
- Mokray
- Morgan
- Morgenweck
- Naismith
- Newell
- Newton
- J. O’Brien
- L. O’Brien
- Olsen
- Podoloff
- Porter
- Raveling
- Reid
- Ripley
- Sanders
- Saperstein
- Schabinger
- St. John
- Stagg
- Stanković
- Steitz
- Stern
- Taylor
- Thorn
- Tower
- Valvano
- Trester
- Vitale
- Wells
- Welts
- Wilke
- Winter
- Zollner
- Reinsdorf
- Bavetta
- Enright
- Evans
- Hepbron
- Hoyt
- Kennedy
- Leith
- Mihalik
- Nichols
- Nucatola
- Quigley
- Rudolph
- Shirley
- Strom
- Tobey
- Walsh
- Garretson
- Reprezentacja olimpijska USA 1960
- Żeńska reprezentacja olimpijska USA 1976
- Reprezentacja olimpijska USA 1992
- All-American Red Heads
- Buffalo Germans
- The First Team (I zespół koszykarski)
- Harlem Globetrotters
- Immaculata College
- New York Renaissance
- Original Celtics
- Tennessee A&I
- Teksas Western
- Wayland Baptist Flying Queens
- pogrubienie – oznacza, że dana osoba została wybrana do Hall Of Fame jako trener i jako zawodnik
- Britannica: biography/Maurice-Stokes