Luigi Ferdinando Tagliavini

Luigi Ferdinando Tagliavini
Ilustracja
Luigi Ferdinando Tagliavini, 2012
Data i miejsce urodzenia

7 października 1929
Bolonia

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

11 lipca 2017
Bolonia

Instrumenty

klawesyn, organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

klawesynista, organista, muzykolog

Multimedia w Wikimedia Commons

Luigi Ferdinando Tagliavini (ur. 7 października 1929 w Bolonii[1][2], zm. 11 lipca 2017 tamże[3]) – włoski klawesynista, organista i muzykolog.

Życiorys

W latach 1947–1952 studiował w konserwatorium w Bolonii oraz w Konserwatorium Paryskim u Marcela Dupré, odbył też studia w zakresie literatury niemieckiej na Uniwersytecie Padewskim, gdzie w 1951 roku uzyskał stopień doktora z muzykologii na podstawie dysertacji Studi sui testi delle cantate sacre J.S. Bach (wyd. Padwa 1956)[1][2]. Od 1952 do 1954 roku był wykładowcą konserwatorium w Bolonii, od 1953 do 1960 roku był też kierownikiem jego biblioteki[1][2]. Następnie uczył w konserwatoriach w Bolzano (1954–1964) i Parmie (od 1964)[1][2]. Od 1959 roku wykładał historię muzyki na Uniwersytecie Bolońskim[1][2], a w latach 1965–2000 również na Uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim[1].

Był redaktorem „Neue Mozart Ausgabe” i „Monumenti Musicali Italiani”[1]. W 1960 roku wraz z Renato Lunelliem założył czasopismo „L’Organo”[1][2]. Od 1992 roku był członkiem Akademii Muzycznej św. Cecylii w Rzymie, w 1996 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Edynburgu[1]. Zgromadził kolekcję instrumentów historycznych[1]. Uważany był za autorytet w dziedzinie konserwacji zabytkowych organów[1][2].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 3–4. ISBN 978-83-224-0905-3.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3570. ISBN 0-02-865571-0.
  3. Brunella Torresin: Bologna piange Luigi Ferdinando Tagliavini, maestro di musica e di cultura. 2017-07-11. [dostęp 2021-01-18]. (wł.).
  • ISNI: 0000000108611218
  • VIAF: 60195
  • LCCN: n81146910
  • GND: 119399253
  • BnF: 12211522x
  • SUDOC: 067025501
  • SBN: CFIV028448
  • NKC: xx0064053
  • BNE: XX1773035
  • NTA: 072652780
  • BIBSYS: 1021798
  • PLWABN: 9810686916805606
  • NUKAT: n2004087169
  • J9U: 987007283528305171
  • PTBNP: 589127
  • RISM: people/30029304
  • PWN: 3984874
  • Treccani: luigi-ferdinando-tagliavini