Karol Rabenda

Karol Rabenda

Karol Rabenda (2023)
Data i miejsce urodzenia	16 czerwca 1983 Malbork
Zawód, zajęcie	historyk, przedsiębiorca, działacz społeczny i polityczny
Alma Mater	Uniwersytet Gdański
Stanowisko	prezes Stowarzyszenia „Republikanie” (od 2015), wiceminister aktywów państwowych (2021–2023)
Partia	UPR (2008–2012) Polska Razem (2014) KORWiN (2015–2017) Porozumienie (2017–2021) Republikanie (2021–2023)
Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Kazimierz Rabenda (ur. 16 czerwca 1983 w Malborku) – polski działacz społeczny i polityczny, od 2015 prezes Stowarzyszenia „Republikanie”, w latach 2017–2021 wiceprezes partii Porozumienie, od 2018 radny Gdańska, w latach 2021–2023 podsekretarz stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych oraz przewodniczący Rady Krajowej Partii Republikańskiej.

Życiorys

Ukończył studia historyczne na Wydziale Filologiczno-Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego oraz studia podyplomowe w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu. Zawodowo związany z branżą nieruchomości.

W latach 2008–2012 związany z Unią Polityki Realnej, pełnił funkcję prezesa okręgu gdańskiego. W 2010 był kandydatem tej partii do sejmiku województwa pomorskiego^[1]. W 2012 współtworzył gdański Klub Republikański związany z Fundacją Republikańską, który po powstaniu w 2013 Stowarzyszenia „Republikanie” stał się jego oddziałem terenowym. Został pomorskim pełnomocnikiem stowarzyszenia, a na I Zjeździe Republikańskim został wybrany na członka zarządu^[2].

Współtworzył inicjatywę Godzina dla Polski Jarosława Gowina w województwie pomorskim oraz partię Polska Razem, w której początkowo pełnił funkcję pełnomocnika na okręg gdański^[3], jednak wkrótce opuścił to ugrupowanie (podobnie jak wielu innych działaczy „Republikanów”). W 2015 współtworzył partię KORWiN, zostając szefem jej pomorskich struktur^[4]. Otwierał też jej listę w wyborach parlamentarnych, otrzymując 8925 głosów^[5], nie uzyskując mandatu poselskiego z powodu nieprzekroczenia progu wyborczego przez partię. 28 listopada tego samego roku został wybrany na prezesa Stowarzyszenia „Republikanie”, zastępując Przemysława Wiplera^[6]. 23 lutego 2017 zrezygnował z członkostwa w KORWiN, w związku z powołaniem koła poselskiego „Republikanów” (utworzyły je Anna Siarkowska, Magdalena Błeńska i Małgorzata Janowska, które opuściły Kukiz’15^[7]; koło istniało do września 2017). 4 listopada tego samego roku, wraz ze środowiskiem „Republikanów”, współtworzył powstałą z przekształcenia Polski Razem partię Porozumienie, zostając jej wiceprezesem^[8].

W wyborach samorządowych w 2018 z rekomendacji tej partii został wybrany do rady miejskiej Gdańska, startując z listy PiS (otrzymał 3115 głosów)^[9]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 bezskutecznie ubiegał się o mandat eurodeputowanego w okręgu obejmującym województwo pomorskie, zdobywając 2321 głosów^[10]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku także bez powodzenia kandydował ponownie do Sejmu, otrzymując 1647 głosów^[11].

W lutym 2021 prezydium zarządu Porozumienia zawiesiło go w prawach członka partii^[12], a następnie sąd partyjny usunął go z ugrupowania^[13]. W tym samym roku współtworzył związaną z kierowanym przez niego stowarzyszeniem Partię Republikańską. We wrześniu 2021 powołany przez premiera Mateusza Morawieckiego na podsekretarza stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych^[14]. W tym samym miesiącu został wybrany na przewodniczącego rady krajowej Partii Republikańskiej^[15]. W wyborach w 2023 ponownie kandydował z listy PiS bezskutecznie do Sejmu^[16]. W grudniu 2023 został odwołany z funkcji wiceministra^[17], a jego Partia Republikańska została rozwiązana. W wyborach w 2024 uzyskał reelekcję na radnego miejskiego w Gdańsku, ponownie startując z listy PiS^[18]. W maju tego samego roku objął funkcję wiceprzewodniczącego rady miasta^[19].

Współorganizator inicjatyw lokalnych, takich jak Pomnik Kobiet Solidarności^[20] czy Gdański Marsz Pileckiego^[21]. Członek Stowarzyszenia KoLiber^[2]. W sierpniu 2018 został prezesem zarządu Międzynarodowej Korporacji Gwarancyjnej^[22] (spółka Skarbu Państwa), którym pozostawał do momentu wejścia do rządu.

Życie prywatne

Pochodzi z Mątowów Wielkich^[1], potem związany z Gdańskiem. Żonaty, ojciec trzech synów.

Przypisy