Julian Kuiłowski

Julian Kuiłowski

Kraj działania	Austro-Węgry
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1826 Koniuszki Królewskie
Data i miejsce śmierci	4 maja 1900 Lwów
Miejsce pochówku	Cmentarz Łyczakowski we Lwowie
Arcybiskup metropolita lwowski
Okres sprawowania	1899-1900
Biskup stanisławowski
Okres sprawowania	1891-1899

Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół greckokatolicki
Prezbiterat	1 kwietnia 1854
Nominacja biskupia	26 czerwca 1890^[1]
Chirotonia biskupia	17 sierpnia 1890

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

17 sierpnia 1890

Konsekrator

Sylwestr Sembratowycz

Współkonsekratorzy

Łukasz Solecki
Julian Pełesz
Jakub Glazer

Konsekrowani biskupi
Andrzej Szeptycki	13 września 1899

Współkonsekrowani biskupi
Konstanty Czechowicz	21 lutego 1897

Julian Kuiłowski h.Sas (ur. 1 maja 1826 w Koniuszkach Królewskich w obecnym rejonie samborskim, zm. 4 maja 1900 we Lwowie) – uczestnik Wiosny Ludów, biskup greckokatolicki, metropolita lwowski.

Życiorys

W młodości brał udział w powstaniu węgierskim i bitwy pod Segedynem. Po kapitulacji powstania w sierpniu 1849 przebywał kolejno w Serbii i Bułgarii. W latach 1849-1850 był żołnierzem armii Osmana paszy. Od 1850 mieszkał w Paryżu, gdzie ukończył teologię w seminarium St. Suplice i w 1854 przyjął święcenia kapłańskie. W Paryżu utrzymywał kontakty ze środowiskiem Hotelu Lambert.

W 1856 opuścił Paryż i przez rok pełnił funkcję duszpasterza na wyspie Korfu. W wyniku amnestii wrócił do Galicji w 1857. W latach 1859-1884 był proboszczem unickim w Ruskim Siole, oraz w latach 1876-1881 administratorem, a w latach 1881-1882 dziekanem greckokatolickiego dekanatu birczańskiego.

W 1878 otrzymał od papieża Leona XIII tytuł tajnego szambelana papieskiego. W 1882 mianowany kanonikiem gremialnym greckokatolickiej kapituły przemyskiej, w latach 1883-1884 rektor Greckokatolickiego Seminarium Duchownego w Przemyślu.

Od 1887 archiprezbiter i przewodniczący kapituły stanisławowskiej. W 1890 mianowany biskupem pomocniczym eparchii przemyskiej z tytułem biskupa Hephaestus, święcenia przyjął 26 czerwca 1890. W latach 1891-1899 biskup ordynariusz stanisławowski, nie zdobył sympatii wśród Ukraińców ze względu na swoją propolską postawę. Od 1898 był asystentem tronu papieskiego.

22 stycznia 1899 mianowany arcybiskupem lwowskim obrządku unickiego. W kwietniu 1900 został obdarzony tytułem tajnego radcy cesarza Franciszka Józefa I.

Przypisy

↑ Julian Kuiłowski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-02-26] (ang.).

Bibliografia

Cz. Lechicki, Kuiłowski Julian [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. X
Dmytro Błażejowśkyj – „Historical sematism of the Eparchy of Peremysl including the Apostolic Administration of Lemkivscyna (1828-1939)”, Lwów 1995

Zwierzchnicy Kościoła greckokatolickiego (Ukraińskiej Cerkwi greckokatolickiej)

Metropolici – arcybiskupi kijowscy, haliccy i całej Rusi	Michał Rahoza (1596–1599) Hipacy Pociej (1600–1613) Józef Welamin Rutski (1613–1637) Rafał Korsak (1637–1640) Antoni Sielawa (1641–1655) Gabriel Kolenda (1655–1674) Cyprian Żochowski (1674–1693) Lew Ślubicz-Załęski (1694–1708) Jerzy Winnicki (1708–1713) Leon Kiszka (1714–1728) Atanazy Szeptycki (1728–1746) Florian Hrebnicki (1748–1762) Felicjan Filip Wołodkowicz (1762–1778) Leon Ludwik Szeptycki (1778–1779) Jason Junosza Smogorzewski (1780–1788) Teodozy Rostocki (1788–1805)
Biskupi unickiej diecezji supraskiej^[a]	Teodozy Wisłocki (1797–1801) Mikołaj Duchnowski (1804–1805) Leon Ludwik Jaworowski (1807–1809; nominat)
Metropolici cerkwi unickiej w Rosji^[b]	Herakliusz Lisowski (1806–1809) Grzegorz Kochanowicz (1809–1814) Jozafat Bułhak (1817–1838) Józef Siemaszko (1838–1839)^[c]
Uniccy biskupi chełmscy	Filip Felicjan Szumborski (1828–1851) Jan Teraszkiewicz (1851–1863) Jan Mikołaj Kaliński (1863–1866; nominat) Józef Wójcicki (1866–1868; zarządca) Michał Kuziemski (1868–1871) Marceli Popiel (1871–1875; administrator)
Metropolici haliccy – arcybiskupi lwowscy^[d]	Antoni Angełłowicz (1808–1814) Mychajło Harasewycz (1814–1816; administrator) Michał Lewicki (1816–1858) Grzegorz Jachimowicz (1860–1866) Spirydion Litwinowicz (1864–1869) Josyf Sembratowycz (1870–1882) Sylwestr Sembratowycz (1882–1898) Julian Kuiłowski (1899–1900) Andrzej Szeptycki (1900–1944) Josyf Slipyj (1944–1963)
Metropolici – arcybiskupi więksi lwowscy	Josyf Slipyj (1963–1984) Myrosław Lubacziwśkyj (1984–2000) Lubomyr Huzar (2001–2005)
Metropolici – arcybiskupi więksi kijowsko-haliccy	Lubomyr Huzar (2005–2011) Światosław Szewczuk (od 2011)

^[a] zwierzchnicy Kościoła unickiego pod zaborem pruskim.
^[b] arcybiskupi "prawobrzeżni" – zależni od Rosji, nieuznający mianowanych przez papieża metropolitów rezydujących we Lwowie.
^[c] przewodniczący greckounickiego kolegium w Petersburgu: likwidacja Kościoła unickiego na ziemiach zabranych, pod władzą Imperium Rosyjskiego pozostała jedynie unicka diecezja chełmska na terenie Królestwa Polskiego
^[d] zwierzchnicy grekokatolików w Galicji – zabór austriacki do 1918 r.

Kontrola autorytatywna (osoba):