Janusz Centka

Janusz Centka
Ilustracja
Janusz Centka, Leszno 2014
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1950
Tonowo

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Janusz Centka (ur. 20 kwietnia 1950 w Tonowie) – dwukrotny szybowcowy mistrz świata. Honorowy Obywatel Leszna[1].

Życiorys

Naukę latania na szybowcach rozpoczął w 1960 w Gnieźnieńskiej Szkole Szybowcowej, będącej filią Aeroklubu Poznańskiego. Uczęszczał do I Liceum im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie, które ukończył w 1967[2].

Swój pierwszy sukces zanotował w 1972. Zwyciężył na szybowcowych Mistrzostwach Polski Juniorów. Rok później ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Poznańskiej. W 1975 pobił swoje pierwsze rekordy kraju na trasie 750 km (rekord odległości i szybkości przelotu). W tym samym roku otrzymał najwyższe polskie wyróżnienie szybowcowe, medal Tańskiego. W roku 1976 został Mistrzem Polski Seniorów. Podczas Mistrzostw Świata w 1985, które odbywały się we Włoszech szybowiec Janusza Centki rozbił się o zbocze. Skrzydła odpadły jeszcze w powietrzu, kadłub po zderzeniu z ziemią przełamał się. Pilot cudem wyszedł bez szwanku z wypadku. Dwa lata później Centka prowadził samolot linii LOT z Wrocławia do Warszawy. Do kabiny pilotów wdarł się porywacz terroryzujący stewardesę żyletką. Groził, że jeśli samolot nie zmieni kursu na Berlin, zabije kobietę. W tamtych czasach stałymi pasażerami LOT-u byli milicjanci. Akurat jeden z funkcjonariuszy na chwilę przed porywaczem przyszedł do kapitana Centki na pogawędkę. Przystawił terroryście pistolet do głowy, rozbroił i do porwania nie doszło.

W 1988 Janusz Centka zdobył brązowy medal na Mistrzostwach Europy w Finlandii w klasie 15 m. W 1991 Mistrzostwa Świata odbyły się w Uvalde w USA. Janusz Centka, nie przygotowywał się spokojnie do zawodów, lecz organizował wyjazd polskiej ekipy – zbierał fundusze, szukał sponsorów, dbał o noclegi. Dopiero tydzień przed startem otrzymał szybowiec, na którym później wystartował. Centka w dwunastu konkurencjach zgromadził 11 111 punktów, o 10 więcej od wicemistrza. W praktyce oznaczało to szybszy przelot wszystkich tras zaledwie o minutę. Dwa lata później w Borlange obronił tytuł. W 1995 Centka pokazał, że nie ma sobie równych w kraju i zdobył tytuł Mistrza Polski w klasie otwartej. Rok później w tej samej klasie zdobył tytuł najlepszego w Europie. W 1998 zdobył brązowy medal Mistrzostw Europy, które odbywały się w Lesznie. W 2003 na odbywających się również w Lesznie Szybowcowych Mistrzostwach Świata zdobywa srebrny medal pilotując[3] rekordowy[4] pod względem rozpiętości skrzydeł i doskonałości szybowiec Eta. W 2007 ponownie zostaje mistrzem Europy w klasie 15-metrowej startując na nowym polskim szybowcu Diana 2.

Przyznanie mu przez FAI najwyższego odznaczenia szybowcowego na świecie Medalu Lilienthala (2004), potwierdza, że należy do grona najlepszych pilotów szybowcowych świata. W 2008 roku zdobywa kolejny medal na Mistrzostwach Świata pod Berlinem, tym razem wywalczył srebro w klasie 15-metrowej na szybowcu Diana 2. W sierpniu 2009 roku na Szybowcowych Mistrzostwach Europy na Litwie Janusz Centka zdobył złoty medal w klasie szybowców dwumiejscowych.

Za wybitne osiągnięcia w sporcie szybowcowym w 1994 odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

Przypisy

  1. Zasluzeni dla Miasta Leszno (dostęp 18 czerwca 2016)
  2. Absolwenci I LO w Gnieźnie(dostęp 5 listopada 2012)
  3. ETA, 2000 Szybowiec wysokowyczynowy klasy otwartej. Niemcy.; samolotypolskie.pl, dostęp 6 września 2012
  4. Porównanie szybowców ekstremalnych – Tabela 1 (ang.)
  5. M.P. z 1994 r. nr 29, poz. 236
  • p
  • d
  • e
1956–1970
1971–1990
od 1990
  • 1991: Henryk Sienkiewicz
  • 1992: Waldemar Ratajczak
  • 1993: Jerzy Makula i Winfrid Schleicher
  • 1994: Bożena Demczenko-Grzelak
  • 1995: Fred Windholz
  • 1996: Jan Gawęcki
  • 1997–1998: nie przyznano
  • 1999: Jerzy Kolasiński
  • 2000–2007: nie przyznano
  • 2008: Bogumił Bereś
  • 2009: Sebastian Kawa
  • 2010: Zbigniew Nieradka
  • 2011: Karol Staryszak
  • 2012: Jacek Dankowski
  • 2013: nie przyznano
  • 2014: Łukasz Wójcik
  • 2015: Adam Czeladzki
  • 2016: Krzysztof Kubryński
  • 2017: L.O. im. Czesława Tańskiego
  • 2018: Medal Okolicznościowy na 100 lecie Aeroklubu Polskiego, przyznano: Aadela Dankowska, Janusz Centka, Sebastian Kawa
  • 2019: Tomasz Rubaj
  • 2020: Tomasz Kawa