Jan Noskiewicz

Jan Noskiewicz

Data i miejsce urodzenia	8 października 1890 Sanok
Data i miejsce śmierci	27 sierpnia 1963 Warszawa
profesor nauk przyrodniczych
Specjalność: zoologia i entomologia
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1920 Uniwersytet Lwowski
Habilitacja	1937
Profesura	1946
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Lwowski Uniwersytet Wrocławski
Odznaczenia

Jan Włodzimierz Noskiewicz (ur. 8 października 1890 w Sanoku, zm. 27 sierpnia 1963 w Warszawie) – polski zoolog, entomolog oraz zoogeograf.

Życiorys

Jan Włodzimierz Noskiewicz urodził się 8 października 1890 w Sanoku jako syn Augusta i Michaliny z domu Kopestyńskiej^[1]. W 1909 ukończył VIII klasę i zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Jarosławiu^[2]. Następnie rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kontynuował je następnie na Uniwersytecie Lwowskim. Tam rozwijał swoją edukację z dziedziny botaniki, zoologii i geologii. Po ich ukończeniu był nauczycielem gimnazjalnym (1913-1918 w II Szkole Realnej we Lwowie, 1918-1920 w gimnazjum w Krasnmstawie).

W 1920 obronił doktorat w Katedrze Zoologii Uniwersytetu Jana Kazimierza i przez kolejna dwa lata pracował jako asystent profesora Jana Hirschlera. W latach 1922-1939 pracował naukowo (pełniąc także funkcję bibliotekarza) w Muzeum Przyrodniczym im. Dzieduszyckich we Lwowie, kontynuował także na pełnym etacie pracę nauczyciela gimnazjalnego. 5 lutego 1927 ożenił się w Sanoku z Janiną Amalią Serwą (ur. 1901, córka Józefy Serwy)^[1]. W 1927 uzyskał stopień doktora filozofii. W 1937 habilitował się i od tego czasu prowadził wykłady zlecone z entomologii i zoogeografii w UJK.

Okres II wojny światowej spędził we Lwowie. W czasie pierwszej okupacji sowieckiej Lwowa (1939-1941) kontynuował pracę w muzeum przyrodniczym, chroniąc zbiory muzeum, był także wykładowcą na Uniwersytecie. W czasie okupacji niemieckiej Lwowa (1941-1944), gdy zamknięte były lwowskie uczelnie, wraz z innymi lwowskimi uczonymi był karmicielem wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym profesora Rudolfa Weigla, zarabiając w ten sposób na utrzymanie i chroniąc się przed represjami hitlerowców. Brał też udział w tajnym nauczaniu na konspiracyjnym UJK. Po ponownym wkroczeniu Armii Czerwonej do Lwowa w 1944 pracował na Uniwersytecie. 31 maja 1946 został zmuszony do opuszczenia Lwowa i udał się do Wrocławia, gdzie został kierownikiem Katedry Systematyki Zwierząt i Zoogeografii na Uniwersytecie Wrocławskim. Tam, w roku 1946 został profesorem nadzwyczajnym, w 1954 - profesorem zwyczajnym.

Był wieloletnim redaktorem (od 1951 roku) Polskiego Pisma Entomologicznego oraz prezesem Polskiego Towarzystwa Zoologicznego i Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika.

W swej pracy naukowej skupiał się nad badaniami z zakresu zoogeografii i fauny kserotermicznej występującej na Podolu na Ukrainie, po przeprowadzce do Wrocławia kontynuował na Dolnym Śląsku. Interesowały go głównie błonkoskrzydłe, (żądłówki), muchówki (grzybiarkowate, łowikowate).

W roku 1952 przełożył na język polski rosyjskie wydanie podręcznika Zoologia - Bezkręgowce a w 1956 (razem z S. Chudobą) Entomologię ogólną.

Odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1954)^[3], Medalem 10-lecia Polski Ludowej(1955)^[4].

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu w Rembertowie.

Przypisy

Bibliografia

• Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007. ISBN 978-83-7188-964-6.brak strony w książce
• Słownik biologów polskich PAN, StanisławS. Feliksiak (red.), Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1987, s. 392-393, ISBN 83-01-00656-0, OCLC 835877296 .

Linki zewnętrzne

• Biogram prof. Noskiewicza w: Gabriel Brzęk -Muzeum im. Dzieduszyckich we Lwowie i jego Twórca
• Jan Włodzimierz Noskiewicz, Internetowy Polski Słownik Biograficzny [dostęp 2022-01-12].