Izabela Jerozolimska
Izabela i Onufry IV z Toron | |||
królowa Jerozolimy | |||
Okres | od 25 lipca 1190 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik | Sybilla i Gwidon de Lusignan | ||
Następca | Maria z Montferratu | ||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | Plantageneci | ||
Data urodzenia | 1170 | ||
Data śmierci | 5 kwietnia 1205 | ||
Ojciec | Amalryk I | ||
Matka | Maria Komnena | ||
Rodzeństwo | Baldwin IV Trędowaty Sybilla Jerozolimska | ||
Mąż | Onufry IV z Toron | ||
Mąż | Konrad z Montferratu | ||
Dzieci | |||
Mąż | Henryk II z Szampanii | ||
Dzieci | Maria z Szampanii Alicja z Szampanii Filipa z Szampanii | ||
Mąż | Amalryk II de Lusignan | ||
Dzieci | Sybilla de Lusignan Melisenda de Lusignan Amalryk de Lusignan | ||
|
Izabela Jerozolimska (ur. 1170, zm. 5 kwietnia 1205) – królowa Jerozolimy 1192-1205.
Życiorys
Izabela była córką króla Amalryka I i jego drugiej żony Marii Komneny. Zanim jej ojciec ożenił się z jej matką, był żonaty z Agnieszką de Courtenay, z którą miał dwoje dzieci – Sybillę i Baldwina – starsze przyrodnie rodzeństwo Izabeli. W 1162 jego pierwsze małżeństwo zostało anulowane, ale dzieci, które z niego miał, zostały uznane. W 1167 ożenił się z matką Izabeli, a w 1174 zmarł. W 1177 matka Izabeli wyszła za mąż za Baliana, barona Ibelinu i miała z nim co najmniej czworo dzieci – m.in. Jana z Ibelinu – młodsze przyrodnie rodzeństwo Izabeli.
Izabela wychowała się na dworze swojej matki i ojczyma w Nablusie. Poeta Ambroży opisał ją jako śliczną dziewczynę, a muzułmański kronikarz Imad ad-Din al-Isfahani pisał, że ma czarne włosy i bladą cerę. Miała czterech mężów: Onufrego IV z Toron, Konrada z Montferrat, Henryk II z Szampanii i Amalryka de Lusignan, z których trzej ostatni wraz z nią władali Królestwem Jerozolimskim.
W 1180, w wieku 8 lat Izabela została zaręczona z Onufrym IV. Poślubiła go w 1183 – miała wtedy 11 lat, a pan młody – 16 lub 17. Małżeństwo zaaranżował jej brat Baldwin IV, aby spłacić rodzinie Onufrego honorowy dług (dziadek Onufrego – Onufry II z Toron uratował królowi życie pod Banjas, a sam otrzymał śmiertelną ranę) oraz wyrwać Izabelę spod wpływów rodu Ibelinów. Ślub odbył się w Keraku, zamku należącym do matki Onufrego – Stefanii de Milly i jej kolejnego męża – Renalda de Chatilon. W czasie uroczystości weselnych Kerak został zaatakowany przez wojska Saladyna, który, dowiedziawszy się o weselu, uzyskał informację gdzie mają nocować nowożeńcy i zakazał[1] ostrzeliwania z katapult tego obszaru.
Baldwin IV zmarł na wiosnę 1185, a jego następcą został małoletni syn Sybilli z jej pierwszego małżeństwa – Baldwin V. Baldwin V był chorowitym dzieckiem i zmarł w lecie 1186. Wtedy królową i królem Jerozolimy została starsza siostra Izabeli – Sybilla i jej drugi mąż – Gwidon de Lusignan. Przeciwnicy Gwidona, w tym matka Izabeli, jej ojczym i Rajmund z Trypolisu, ogłosili królową Izabelę. Spodziewali się, że Onufry poprze pretensje żony do tronu, ale Onufry nie pragnął korony. Małżeństwo Izabeli i Onufrego rozwiązano, a 24 listopada 1190 Izabela poślubiła znacznie starszego od siebie Konrada z Montferratu. W lipcu 1190, w czasie epidemii zmarła Sybilla i jej dwie córki, a wdowiec po niej stracił prawa do korony. Izabela została królową Jerozolimy, a Konrad de jure uxoris królem Jerozolimy. Para miała razem córkę:
- Marię Jerozolimską (1192/93 - 1215), królową w latach 1210-15, od 1210 zamężną z Janem z Brienne,
28 kwietnia 1192 Konrad został zamordowany przez sektę assasynów. Izabela szybko poślubiła Henryka z Szampanii (1166-1197), siostrzeńca królów Anglii i Francji. Miała z nim 3 córki:
- Marię z Szampanii (ur. 1193 i zmarła młodo),
- Alicję z Szampanii (Alix) (1195-1246), która poślubiła (1) Hugo I – późniejszego króla Cypru, (2) Boemunda V – księcia Antiochii, (3) Raoula de Soissons,
- Filipę z Szampanii (1196-1250), która poślubiła Erarda de Brienne.
W styczniu 1198 poślubiła Amalryka de Lusignan, owdowiałego króla Cypru, starszego brata zmarłego szwagra Izabeli – Gwidona de Lusignan. Izabela i Amalryk mieli 3 dzieci:
- Sybillę Lusignan (1198-1230), która poślubiła Leo II – króla Małej Armenii,
- Melisendę Lusignan (ur. 1200, zm. po 1249), która poślubiła Boemunda IV Jednookiego – księcia Antiochii,
- Amalryka (1201-1205).
Przypisy
- ↑ Stephen O’Shea: Morze Wiary – islam i chrześcijaństwo w świecie śródziemnomorskim doby średniowiecza. Wyd. I. Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2009, s. 187. ISBN 978-83-7510-087-7.
- p
- d
- e
|
- Britannica: biography/Isabella-I-queen-of-Jerusalem