Giovanni Pascoli

Giovanni Pascoli (ur. 31 grudnia 1855 w San Mauro Pascoli, zm. 6 kwietnia 1912 w Bolonii) – włoski poeta i filolog klasyczny; profesor literatury włoskiej na Uniwersytecie Bolońskim.

Zobacz teksty Giovanniego Pascoliego w Wikiźródłach

Życiorys

Urodził się w San Mauro di Romagna^[1] (na jego cześć, w 1932, przemianowano nazwę tej miejscowości na San Mauro Pascoli), w zamożnej, wielodzietnej rodzinie. Lecz wkrótce jego ojciec został zabity; niedługo potem zmarła też matka, w wyniku czego dzieciństwo Giovanni Pascoli i jego rodzeństwa było biedne.

Do 12 roku życia uczył się w szkole z internatem w Urbino^[1].

Studiował na Uniwersytecie Bolońskim, gdzie jego nauczycielem i mentorem był Giosuè Carducci^[1].

W latach 1897-1903 uczył łaciny na Uniwersytecie w Mesynie, a następnie na Uniwersytecie w Pizie. Gdy Carducci przeszedł na emeryturę, Pascoli zastąpił go jako profesor literatury włoskiej na Uniwersytecie w Bolonii^[1].

W 1912 roku, chory na marskość wątroby^[1] (wynikłą z nadużywania alkoholu), zmarł w Bolonii na raka wątroby w wieku lat 56^[1]. Pomimo tego, że był ateistą^[2], został pochowany w kaplicy przylegającej do jego domu w Castelvecchio^[1], gdzie spoczywa także jego ukochana siostra, Maria.

Dzieła

Pisał zarówno w języku włoskim, jak i po łacinie.

• Myricae (1891)
• Canti di Castelvecchio (1903)
• Primi poemetti (1904)
• O’di e inni (1906)
• Poemi del Risorgimento (1913)

Przypisy

Linki zewnętrzne

Zobacz w angielskich Wikiźródłach tekst oryginalny „Pascoli, Giovanni” w „Encyclopædia Britannica” z 1922

Zobacz multimedia związane z tematem: Giovanni Pascoli

• Strona poświęcona Pascoliemu (wł.)
• Giovanni Pascoli – dzieła w bibliotece Polona