Feliks Rafał Halpern

Feliks Rafał Halpern (ur. 28 grudnia 1866 w Łodzi, zm. 3 lutego 1942 w Łodzi) – polski muzyk, pianista i pedagog żydowskiego pochodzenia.

Życiorys

Urodził się w Łodzi jako syn Adolfa (Abegdola). Udzielał lekcji gry fortepianowej, był nauczycielem w szkole muzycznej Tadeusza i Ignacego Hanickich. Prowadził dział muzyczny w Nowym Kurierze Łódzkim, współpracował jako felietonista i sprawozdawca muzyczny z Tygodnikiem Łódzkim Ilustrowanym, Godziną Polski, Głosem Polskim, Głosem Porannym i Prawdą.

Skomponował utwory salonowe na fortepian, Illusion i Jaśminy, pieśń liryczną W lipowe kwiaty, A gdy na wojenkę szli ojczyźnie służyć. Opublikował książkę Muzycy w anegdocie i humor muzyczny. Wchodził w skład Łódzkiego Towarzystwa Muzycznego. Lekcji gry na fortepianie udzielał w swoim mieszkaniu przy ulicy Henryka Sienkiewicza 20. Później zmienił adres na al. Tadeusza Kościuszki 53. W łódzkim getcie mieszkał przy ulicy Bolesława Limanowskiego 28. Zmarł na tyfus plamisty i został pochowany na nowym cmentarzu żydowskim przy ulicy Brackiej.

Linki zewnętrzne

• Feliks Rafał Halpern. turystyka.lodz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-27)]. w serwisie turystyka.lodz.pl
• Twórczość Feliksa Halperna w serwisie Polona.pl