Ernestine Schumann-Heink

Ernestine Schumann-Heink
Ilustracja
Ernestine Schumann-Heink (1899)
Imię i nazwisko

Ernestine Rössler

Data i miejsce urodzenia

15 czerwca 1861
Libeň

Data i miejsce śmierci

17 listopada 1936
Los Angeles

Typ głosu

kontralt dramatyczny

Zawód

śpiewaczka

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Ernestine Schumann-Heink, z domu Rössler[1][2] (ur. 15 czerwca 1861 w Libeň, zm. 17 listopada 1936 w Los Angeles[1][2]) – austriacka śpiewaczka operowa, kontralt dramatyczny.

Życiorys

Była córką austriackiego oficera i włoskiej śpiewaczki, jako dziecko została posłana na naukę do konwentu urszulanek w Pradze[2]. Później uczyła się śpiewu u Marietty von Leclair w Grazu, zadebiutowała publicznie w 1876 roku, wykonując partię altową w IX symfonii Ludwiga van Beethovena[1][2]. W 1878 roku w operze w Dreźnie wystąpiła jako Azucena w Trubadurze Giuseppe Verdiego[1][2]. Studia wokalne kontynuowała u Karla Krebsa i Franza Wüllnera[1][2]. W 1882 roku występowała w Krolloper w Berlinie[1], następnie od 1883 do 1897 roku związana była z operą w Hamburgu[2]. W 1892 roku debiutowała na deskach Covent Garden Theatre w Londynie, biorąc udział w wykonaniu cyklu Pierścień Nibelunga Wagnera pod batutą Gustava Mahlera[1][2]. W latach 1896–1914 regularnie wykonywała role wagnerowskie na festiwalu w Bayreuth[1][2].

Rolą Ortrudy w Lohengrinie w Chicago (1898) i Metropolitan Opera w Nowym Jorku (1899) debiutowała w Stanach Zjednoczonych[1][2]. Z Metropolitan Opera związana była do 1932 roku[1][2], występując w prawie 300 przedstawieniach[1]. W 1908 roku otrzymała obywatelstwo amerykańskie[1]. W 1909 roku kreowała rolę Klitemnestry w prapremierowym przedstawieniu opery Richarda Straussa Elektra w Dreźnie[1]. Podczas I wojny światowej i po jej zakończeniu uczestniczyła w licznych koncertach na rzecz dzieci i weteranów[1]. Poza sceną operową występowała też w teatrach na Broadwayu, a w 1935 roku zagrała w filmie Here’s to Romance Alfreda E. Greena[1].

Jej repertuar operowy obejmował prawie 150 ról[1][2]. Dysponowała głosem o skali sięgającej od d do b2[1]. Dokonała licznych nagrań płytowych[1].

Życie prywatne

Jej pierwszym mężem był od 1882 roku Ernst Heink, małżeństwo to zakończyło się rozwodem[2]. W 1893 roku wyszła ponownie za mąż za aktora Paula Schumanna, z którym była zamężna do jego śmierci w 1904 roku[2]. Jej trzecim mężem był od 1905 roku prawnik z Chicago William Rapp Jr., z którym rozwiodła się w 1914 roku[2]. W 1910 roku nabyła posiadłość koło w San Diego w Kalifornii[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 186. ISBN 978-83-224-0865-0.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3240. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne

  • Ernestine Schumann-Heink w bazie Filmweb
  • Ernestine Schumann-Heink w bazie IMDb (ang.)
  • Don, “Mother” Ernestine Schumann-Heink [online], diarci.com, 6 czerwca 2012 [dostęp 2014-12-12] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-16]  (ang.).
  • Ernestine Schumann-Heink, projects.latimes.com, 18 listopada 1936 [dostęp 2014-12-12]  (ang.).
  • ISNI: 0000000117358242, 0000000368609376
  • VIAF: 225411
  • LCCN: n86075640
  • GND: 117303704
  • BnF: 144100536
  • SBN: DDSV182623
  • NKC: mzk2009544723
  • BNE: XX4808085
  • NTA: 069982848
  • Open Library: OL6849062A
  • PLWABN: 9810607211205606
  • NUKAT: n2017001115
  • J9U: 987007267752805171
  • RISM: people/131241
  • Britannica: biography/Ernestine-Schumann-Heink
  • Universalis: ernestine-schumann-heink