Domenichino

Domenico Zampieri
Domenichino
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 października 1581
Bolonia

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 1641
Neapol

Zawód, zajęcie

malarz

Multimedia w Wikimedia Commons
Ostatnia Komunia św. Hieronima (1614)
Św. Cecylia (1617)
Męczeństwo św. Piotra Męczennika (1619-21)
Św. Jan Ewangelista (1621-29)

Domenichino, właśc. Domenico Zampieri (ur. 21 października 1581 w Bolonii, zm. 6 kwietnia 1641 w Neapolu) – włoski malarz i rysownik okresu baroku.

Życiorys

Był uczniem flamandzkiego malarza Denisa Calvaerta. W 1602 wyjechał do Rzymu, gdzie studiował w Akademii Carraccich. W 1602 został współpracownikiem Annibale Carracciego. Był autorem szeregu fresków, m.in. w Palazzo Farnese (1603-4), kościele San Onofrio (1604-5) i oratorium San Gregorio Magno (1609) w Rzymie. W 1612 wyjechał na krótko do Bolonii. Po powrocie do Rzymu wykonał freski ze scenami z życia Świętej Cecylii w kościele San Luigi dei Francesi oraz zaprojektował sklepienie i obraz ołtarzowy w kościele Matki Boskiej na Zatybrzu. W czasach pontyfikatu Grzegorza XV uzyskał tytuł architekta papieskiego. W 1631 wyjechał do Neapolu, gdzie wykonał freski w kościele San Gennaro.

Jego szczytowym osiągnięciem w dziedzinie malarstwa dekoracyjnego są monumentalne freski w rzymskim kościele Sant'Andrea della Valle (1624-28) z przedstawieniem 4 ewangelistów w pendentywach kopuły oraz scen z życia Andrzeja Apostoła w prezbiterium, odznaczające się niezwykłą plastycznością postaci, wyrazistością rysunku i umiejętnym zakomponowaniem wielkich przestrzeni.

Malował obrazy o tematyce religijnej, mitologicznej i alegorycznej oraz pejzaże. Był też znakomitym portrecistą (portrety przedstawicieli rzymskiej arystokracji i dworu papieskiego). Reprezentował nurt klasycyzujący rzymskiego malarstwa barokowego. Kontynuował tradycję Rafaela i Annibale Carracciego. Jego kompozycje figuralne odznaczają się dużą ekspresją, precyzją rysunku oraz harmonią kompozycji.

Pozostawił ok. 2000 rysunków. Duża część spuścizny rysunkowej artysty znajduje się obecnie w zbiorach królewskich w Windsorze. Zajmował się również rzeźbą i muzyką. Jego uczniami byli m.in. Gian Pietro Bellori, Giovanni Francesco Romanelli i Pietro Testa.

Często naśladowano go i kopiowano w następnych stuleciach. Szczególnie duży wpływ wywarł na malarstwo akademików w XIX w.

Dzieła artysty

Płótna

Freski

Bibliografia

  • Barok, AlbertA. Rovira (red.), MariaM. Mach (tłum.), Łódź: Galaktyka, 1999, ISBN 83-87914-03-7, OCLC 830299699 .
  • WendyW. Beckett WendyW., 1000 arcydzieł, EwaE. Gorządek (tłum.), Warszawa: Arkady, 2001, ISBN 83-213-4218-3, OCLC 749354342 .
  • Monique deM. Beaucorps Monique deM., RaoulR. Ergmann RaoulR., FrançoisF. Trassard FrançoisF., Wielcy mistrzowie malarstwa europejskiego, IwonaI. Badowska (tłum.), Warszawa: Arkady, 1998, ISBN 83-213-3976-X, OCLC 749514226 .
  • Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3
  • Carlo Pietrangeli, Watykan. Arcydzieła malarstwa, Warszawa: Arkady, 2000, ISBN 83-213-3979-4
  • Christine Stukenbrock, Barbara Toepper, Arcydzieła malarstwa europejskiego, Koenigswinter: h. f. ullmann, 2007, ISBN 978-3-8331-2131-9
  • Sztuka świata, t. 12, Leksykon A-K, Warszawa: Arkady, 1998, ISBN 83-213-4088-1
  • 1001 obrazów, które warto w życiu zobaczyć, red. Stephen Farthing, Warszawa: Muza SA, 2007, ISBN 978-83-7495-212-5
  • Mieczysław Witalis, Domenichino, [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 4, Lublin: Tow. Nauk. KUL, 1983.
  • Stefano Zuffi, Wielki słownik malarzy, t. 2, Warszawa: HPS, 2006, ISBN 83-60688-16-8
  • Stefano Zuffi, Francesca Castria, Malarstwo włoskie. Mistrzowie i arcydzieła, Warszawa 1998, ISBN 83-213-4061-X
  • ISNI: 0000000121340539
  • VIAF: 56618267
  • ULAN: 500018832
  • LCCN: n82028279
  • GND: 118638831
  • LIBRIS: 20dhl9pl2z3b30c
  • BnF: 119663905
  • SUDOC: 027670937
  • SBN: REAV084879
  • NKC: mzk2009528543
  • BNE: XX960386
  • NTA: 069295735
  • Open Library: OL413068A
  • PLWABN: 9810682250505606
  • NUKAT: n2005094180
  • J9U: 987007424565405171
  • PTBNP: 263906
  • CANTIC: a10074272
  • LNB: 000199944
  • CONOR: 236549987
  • ΕΒΕ: 67396
  • LIH: LNB:BfkB;=Bl
  • PWN: 3893659
  • Britannica: biography/Domenichino
  • Treccani: domenico-zampieri-detto-il-domenichino
  • Universalis: dominiquin
  • БРЭ: 1964751
  • NE.se: domenichino
  • SNL: Domenichino
  • VLE: domenichino
  • Catalana: 0022692
  • DSDE: Domenichino
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 15839