Departament krakowski

Departament krakowski, departament Księstwa Warszawskiego istniejący w latach 1810–1815 ze stolicą w Krakowie. Został utworzony dekretem królewskim z dnia 24 lutego 1810 r. z części Nowej Galicji przyłączonej do Księstwa Warszawskiego[1] oraz z części Nowego Śląska (powiaty pilicki i lelowski wyłączone z departamentu kaliskiego). 17 kwietnia 1810 r. został podzielony na powiaty i zgromadzenia gminne[2]. W 1816 przekształcony w województwo krakowskie Królestwa Polskiego ze stolicą w Miechowie, a następnie Kielcach.

Departament dzielił się na 11 powiatów:

  1. powiat hebdowski
  2. powiat jędrzejowski
  3. powiat krakowski
  4. powiat krzeszowicki
  5. powiat miechowski
  6. powiat olkuski
  7. powiat skalmierski
  8. powiat stopnicki
  9. powiat szydłowski
  10. powiat pilicki (przyłączony z departamentu kaliskiego)
  11. powiat lelowski z siedzibą w Żarkach (przyłączony z departamentu kaliskiego)

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ DzP KW Nr 16, s. 128
  2. ↑ DzP KW Nr 16, s. 143
  • p
  • d
  • e
Departamenty
  • bydgoski
  • kaliski
  • krakowski (od 1810)
  • lubelski (od 1810)
  • łomżyński
  • płocki
  • poznański
  • radomski (od 1810)
  • siedlecki (od 1810)
  • warszawski
Miasta municypalne