Cyriak z Ankony

Ciriaco De’ Pizzicolli

Data i miejsce urodzenia

1391
Ankona

Data i miejsce śmierci

1452
Cremona

Zawód, zajęcie

archeolog, archiwista, humanista

Multimedia w Wikimedia Commons

Cyriak z Ankony^[1]^[2], właśc. Ciriaco De’ Pizzicolli (ur. w 1391 w Ankonie, zm. w 1452 w Cremonie) – włoski humanista, archeolog i archiwista.

Życiorys

Urodził się w 1391 roku w Ankonie^[3]. Podczas podróży handlowych na wschodzie zebrał wielki zbiór inskrypcji i manuskryptów z Rodos, Bejrutu, Damaszku, Cypru, Mityleny, Tessalonik i innych miejsc^[4]. Po powrocie w 1426 roku korzystał z patronatu papieża Eugeniusza IV, władcy Florencji Kosmy Medyceusza i mediolańskiego rodu Visconti^[4]. W 1443 roku odwiedził Moreę, gdzie skopiował inskrypcje wspomniane w korespondencji Francesca Filelfa, Ambrożego Traversariego i Leonarda Bruniego^[4]. Rok później skopiował reliefy i naszkicował rzeźby z Sanktuarium Wielkich Bogów na Samotrace^[5]. Jest uważany za jednego z najlepszych epigrafików w erze renesansu^[4]. Jego kolekcja inskrypcji, zebrana w sześciu tomach, spłonęła w pożarze w 1514 roku^[3]. Większość z jego dzieł przepadła, a te które ocalały zostały wydane jako „Itinerarium” w 1742 i „Epigrammata reperta per Illyricum a Kyriaco Anconitano” w 1664 roku^[4]. Zmarł w 1452 roku w Cremonie^[3].

Dzieła

Epigrammata reperta per Illyricum a Kyriaco Anconitano (1664)
Itinerarium (1742)

Przypisy

↑ Olga Hajduk. Między sacrum a profanum. Rola i znaczenie rzeźby nagrobnej w dobie renesansu – przyczynek do dalszych badań. „Architecturae et Artibus”. 1, s. 20, 2017. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej. ISSN 2080-9638. (pol.).
↑ Grecja starożytna. Archeologia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-04-27] .
↑ ^a ^b ^c Cyriacus of Ancona, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-04-26] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Ciriaco d'Ancona. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2018-04-26]. (ang.).
↑ Benjamin Leonard. Secret rites of Samothrace. „Archeology”, s. 26, Wrzesień/Październik 2021. New York: Archeological Institute of America.