Bernard Elliott
| Data i miejsce urodzenia | 21 listopada 1918 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 19 listopada 1969 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Bernard William Elliott (ur. 21 listopada 1918 w Brentford, zm. 19 listopada 1969 w Canterbury[1]) – brytyjski lekkoatleta, sprinter, wicemistrz Europy z 1946.
W 1937 był wicemistrzem Wielkiej Brytanii juniorów (AAA) w biegu na 440 jardów, a w 1946 zajął czwarte miejsce w mistrzostwach AAA seniorów na tym dystansie[1].
Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1946 w Oslo (skład brytyjskiej sztafety: Ronald Ede, Derek Pugh, Elliott i Bill Roberts)[2].
Rekord życiowy Elliotta w biegu na 440 jardów wynosił 49,1 s (28 czerwca 1947 w Motspur Park)[1].
Przypisy
- ↑ a b c Michael Sheridan: Who’s Who of British International Athletes (men and women) 1945–1960. Somerset: 2010, s. 35. ISBN 978-0-9536597-5-3. (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 495 [dostęp 2019-01-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
