Antun Bauer

Antun Bauer
Ilustracja
Kraj działania

Austro-Węgry
Królestwo SHS

Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1856
Breznica

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 1937
Zagrzeb

Koadiutor arcybiskupa zagrzebskiego
Okres sprawowania

1911–1914

Arcybiskup zagrzebski
Okres sprawowania

1914–1934

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

lipiec 1879

Nominacja biskupia

20 stycznia 1911

Sakra biskupia

29 stycznia 1911

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 stycznia 1911

Konsekrator

kard. Rafael Merry del Val

Współkonsekratorzy

Domenico Taccone-Gallucci,
Uberto Maria Fiodo

Konsekrowani biskupi
Dominik Premuš 1915
Josip Lang 1915
Josip Marušić 1915
Anton Akšamović 1920
Quirinus Clement Bonefacic 1923
Franjo Salis-Seewis 1926
Josip Marija Carević 1929
Ivan Starčević 1932
bł. Alojzy Wiktor Stepinac 1934
Viktor Burić 1935
Josip Antun Ujcic 1937
Współkonsekrowani biskupi
Lajčo Budanović 1927

Antun Bauer (ur. 11 lutego 1856 w Breznicy, zm. 7 grudnia 1937 w Zagrzebiu) – chorwacki duchowny rzymskokatolicki, teolog, filozof, poseł do parlamentu, arcybiskup zagrzebski.

Biografia

W lipcu 1879 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem archidiecezji zagrzebskiej. Studiował w Zagrzebiu, Budapeszcie i w Wiedniu, uzyskując w 1883 doktorat z filozofii i teologii. Następnie pracował jako duszpasterz i nauczyciel. W latach 1885–1911 członek parlamentu Trójjedynego Królestwa Chorwacji, Slawonii i Dalmacji, należący do Partii Prawa. Od 1887 był wykładowcą akademickim. W latach 1905–1906 dziekanem wydziału teologicznego, a w latach 1906–1907 rektorem uniwersytetu. Od 1896 członek korespondent, a od 1899 członek rzeczywisty Jugosłowiańskiej Akademii Nauki i Sztuki. Jako filozof reprezentował neotomiczną interpretację metafizyki.

20 stycznia 1911 papież Pius X mianował go koadiutorem arcybiskupa zagrzebskiego oraz arcybiskupem tytularnym pessinuańskim. 29 stycznia 1911 przyjął sakrę biskupią z rąk sekretarza stanu kard. Rafaela Merry del Vala. Współkonsekratorami byli emerytowany biskup Nicoterii i Tropei Domenico Taccone-Gallucci oraz biskup Bovino Uberto Maria Fiodo.

26 kwietnia 1914 zmarł arcybiskup zagrzebski Juraj Posilović. Tym samym abp Bauer został arcybiskupem zagrzebskim.

W 1922 brał udział w pracach komisji przygotowującej konkordat. Dbał o instytucje edukacyjne i charytatywne. Na płaszczyźnie politycznej zabiegał o sprawiedliwe rozwiązanie kwestii narodowej Chorwacji.

Bibliografia

  • Antun Bauer [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-12-26]  (ang.).
  • Metropolitan Archdiocese of Zagreb. GCatholic. [dostęp 2018-12-26]. (ang.).
  • Bauer, Antun. Leksikografski zavod Miroslav Krleža. [dostęp 2018-12-26]. (chorw.).
  • p
  • d
  • e
Biskupi
  • Duh Hahót (1093)
  • Sigismund (1102)
  • Manases (1103–1113)
  • Francika (1116–1131)
  • Macilin (1131–1140)
  • Verblen (1142–1155)
  • Gotšald (1156–1161)
  • Bernald z Karalonii (1162–1172)
  • Prodan (1172–1185)
  • Ugrin (1185–1188)
  • Dominik (1193–1205)
  • Gothard (1205–1214)
  • Stjepan I (1215–1225)
  • Stjepan II Babonić (1225–1247)
  • Philipp (1248–1262)
  • Farkazij (1263)
  • Timotej (1263–1287)
  • Anton I (1287)
  • Iwan I (1288–1295)
  • Mihalj (1295–1303)
  • Augustyn Kažotić (1303–1322)
  • Giacomo de Corvo (1322–1326)
  • Ladislav von Kabola (1326–1343)
  • Jakob von Piacenze (1343–1348)
  • Dionizije Lacković (1349)
  • Nikola I (1350–1356)
  • Stjepan III Kaniški (1356–1375)
  • Demitrij (1376–1378)
  • Pavao Horvat (1379–1386)
  • Ivan Smilo Bohemus (1386–1394)
  • Ivan Šipuški (1394–1398)
  • Eberhard Alben (1397–1406)
  • Andreas Scolari (1406–1409)
  • Eberhard Alben (1410–1420)
  • Johannes Albeni (Ivan Alben) (1421–1433)
  • Ivan (ok. 1437)
  • Abel Kristoforov (1438)
  • Benedikt de Zolio (1440–1454)
  • Toma de Debrenthe (Tamás Debrenthey) (1454–1464)
  • Demetrij Čupor Moslavački (1465–1466)
  • Osvald Thuz (1466–1499)
  • Luka Baratin de Segedino (1500–1510)
  • Tamás Bakócz (Toma Bakač Erdödy) (1511)
  • Ivan Bakač Erdödy (1511–1518)
  • Šimun Erdödy (1519–1543)
  • Nikolaus Olaho (Nikola Olah) (1543–1548)
  • Wolfang Vuk de Gyula (1548–1550)
  • Pavao Gregorijanec (1550–1557)
  • Matija Bruman (1558–1563)
  • Juraj Drašković (1564–1578)
  • Ivan Kranjčić Moslavački (1578–1584)
  • Petar Herešinec (1585–1588)
  • Gašpar Stankovački (1588–1596)
  • Nikola Zelnicaj Stepanić (1598–1602)
  • Šimun Bratulić (1603–1611)
  • Petar Domitrović (1611–1628)
  • Franjo Ergelski Hasanović (1628–1637)
  • Benedikt Vinković (1637–1642)
  • Martin Bogdan (1643–1647)
  • Petar Petretić (1648–1667)
  • Martin Borković (1667–1687)
  • Aleksandar Ignacije Mikulić Brokunovečki (1688–1694)
  • Stjepan Seliščević (1694–1703)
  • Martin Brajković (1703–1708)
  • Mirko Eszterházy (1708–1722)
  • Juraj Branjug (1723–1748)
  • Franjo Klobusiczky (1748–1751)
  • Franjo Thauszy (1752–1769)
  • Ivan Krstitelj Paxy (1770–1772)
  • Josip Galjuf (Galyuff) (1772–1786)
  • Maksimilijan Vrhovac (1788–1827)
  • Aleksandar Alagović (1829–1837)
  • Juraj Haulík Váralyai (1837–1852)
Arcybiskupi
  • VIAF: 169617963
  • GND: 143888099
  • CONOR: 107945827
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 6326