Amran Halim

Amran Halim (ur. 25 sierpnia 1929 w Bengkulu, zm. 13 czerwca 2009 w Palembang^[1]) – indonezyjski językoznawca, kodyfikator języka i ortografii indonezyjskiej^[1]. Zainicjował opracowanie tzw. udoskonalonych norm pisowni (EYD)^[2].

Życiorys

Ukończył studia licencjackie i magisterskie na Uniwersytecie Michigan^[3]. Doktoryzował się na tej samej uczelni^[3].

Piastował stanowisko profesora językoznawstwa na Uniwersytecie Sriwijaya (2000), Państwowym Uniwersytecie Islamskim Raden Fatah (2000) oraz Uniwersytecie Sumatry Północnej^[3]. W latach 1986–1994 pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Sriwijaya^[4], w 2002 r. zaś funkcję dziekana Wydziału Języka i Literatury Uniwersytetu Bina Darma^[3]. W 1998 r. przewodniczył Radzie Sztuki Sumatry Południowej (Dewan Kesenian Sumatera Selatan), a w 2002 r. miejscowej Radzie Doradczej ds. Edukacji (Dewan Pertimbangan Pendidikan Sumatera Selatan)^[3].

W latach 70. XX wieku był dyrektorem instytutu Pusat Bahasa. Jako przewodniczący organizacji Majelis Bahasa Indonesia Malaysia działał na rzecz standaryzacji języków malajskiego i indonezyjskiego. Krytykował użycie języka narodowego w przestrzeni publicznej i mediach, w tym przyznawanie pierwszeństwa innym językom niż indonezyjski^[4].

Wybrana twórczość

• Multilingualism in Relation to the Development of Bahasa Indonesia (1971)
• Intonation in Relation to Syntax in Indonesian (1981)
• Intonasi dalam Hubungannya dengan Sintaksis Bahasa Indonesia (1984)

Przypisy