76 mm armata górska wz. 1909 : Egzemplarze muzealne, Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

76 mm armata górska wz. 1909

76-мм горная пушка образца 1909 года

Dane podstawowe

Państwo

Imperium Rosyjskie
ZSRR

Rodzaj

działo górskie

Historia

Produkcja seryjna

1909–1939

Dane taktyczno-techniczne

Kaliber

76,2 mm

Długość lufy

1257 mm (L/16,5)

Donośność

8660 m

Prędkość pocz. pocisku

386 m/s (pocisk o masie 6,23 kg)

Masa

627 kg (bojowa)
1236 kg (marszowa)

Kąt ostrzału

+28° (w pionie)
4,5° (w poziomie)

Szybkostrzelność

10-12 strz/min

Obsługa

6 osób

Prędkość marszowa

6 km/h

Multimedia w Wikimedia Commons

76 mm armata górska wz. 1909 (ros. 76-мм горная пушка образца 1909 года, 3-дюймовая пушка системы Шнеидера) – rosyjskie działo górskie budowane na licencji francuskiej.

26 grudnia 1909 roku do uzbrojenia armii rosyjskiej wprowadzono oficjalnie nową armatę górska kalibru 76 mm. Została ona skonstruowana w 1905 roku we francuskiej firmie Schneider i produkowana na podstawie licencji od sierpnia 1909 w Zakładach Putiłowskich w Pietrogradzie. Była ona przystosowana po rozłożeniu na części do przenoszenia w jukach przez muły.

W jednostkach wojskowych pierwsze działa tego wzoru pojawiły się w 1911 roku. W chwili wybuchy I wojny światowej armia rosyjska miała 440 dział tego typu. Zostały one użyte zarówno podczas walk z wojskami państw centralnych, jak i podczas późniejszej wojny domowej.

1 listopada 1936 roku Armia Czerwona posiadała 622 działa wz. 1909, z czego 572 sprawnych. W 1939 roku produkcję dział wz. 1909 zakończono w związku z przyjęciem do uzbrojenia armaty górskiej wz. 1938.

Rozpoczęcie produkcji nowego dział górskiego nie spowodowało wycofania starszej konstrukcji z uzbrojenia. W czasie wojny zimowej Armia Czerwona użyła 80 armat wz. 1909 z których utraciła 8. W dniu ataku niemieckiego na ZSRR Armia Czerwona miała na stanie 1121 armat wz. 1909. Były one uzbrojeniem jednostek artylerii górskiej spełniających w oddziałach górskich analogiczną funkcję jak jednostki dział piechoty w pozostałych jednostkach piechoty i kawalerii.

Egzemplarze muzealne

Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie^[1]
Muzeum Artylerii Finlandii w Hämeenlinna

Przypisy

↑ Armata górska wz. 1909 kal. 76,2 mm emwpaedia.pl

Bibliografia

А. Иванов: Артиллерия СССР в перод второй мировой войны. Санкт-Петербург: Издательский Дом «Нева», 2003.

Artyleria Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej

Działa piechoty	45 mm wz. 29 76 mm wz. 13 76 mm wz. 27 76 mm wz. 43
Armaty górskie	76 mm wz. 09 76 mm wz. 38
Armaty przeciwpancerne	37 mm wz. 30 37 mm CzK-M1 45 mm wz. 32 45 mm wz. 37 45 mm wz. 42 57 mm ZiS-2 85 mm D-44 100 mm BS-3
Artyleria dywizyjna	76 mm wz. 02/30 76 mm wz. 33 76 mm F-22 76 mm USW 76 mm ZiS-3 85 mm U-10 107 mm M-60 122 mm wz. 09/37 122 mm wz. 10/30 122 mm M-30
Artyleria korpuśna i armijna	107 mm wz. 10/30 122 mm wz. 31 122 mm A-19 152 mm wz. 09/30 152 mm wz. 10/37 152 mm M-10 152 mm D-1 152 mm wz. 10/30 152 mm wz. 10/34 152 mm MŁ-20
Artyleria ciężka	152 mm Br-2 203 mm wz. 29 203 mm B-4 203 mm B-4M 210 mm Br-17 280 mm wz. 39 305 mm Br-18
Armaty przeciwlotnicze	25 mm 72-K 25 mm 94-KM 37 mm 61-K 76 mm wz. 14/15 76 mm wz. 31 76 mm wz. 38 85 mm 52-K
Moździerze	82 mm wz. 37 107 mm wz. 38 120 mm wz. 38 120 mm wz. 43 Ampułomiot
Artyleria kolejowa	130 mm B-57 152 mm B-64 180 mm TM-1-180 305 mm TM-2-12 305 mm TM-3-12 356 mm TM-1-14
Artyleria forteczna	76 mm wz. 1902/30 Ł-17 DOT-4