Łzawnica ogrodowa : Morfologia i biologia, Zastosowanie, Przypisy Wikipedia, wolna encyklopedia

Łzawnica ogrodowa

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

Nadgromada

Gromada

Podgromada

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

łzawnica

Gatunek

łzawnica ogrodowa

Nazwa systematyczna

Coix lacryma-jobi L.
Sp. Pl. 76. 1 Mai 1753^[3]

Multimedia w Wikimedia Commons

Łzawnica ogrodowa^[4]^[5], łzawnica łzy Hioba, koiks łzy Hioba^[6], proso jerozolimskie (Coix lacryma-jobi) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Jest to jednoroczna trawa pochodząca z południowej Azji. Uprawiana jako ozdobna dla dużych ziarniaków, z których wyrabiane są korale i różańce. W środkowoeuropejskich warunkach klimatycznych uprawiana pod szkłem lub w pojemnikach. Dla wydania nasion wymaga długiego i gorącego okresu wegetacyjnego^[6].

Morfologia i biologia

Owoc^[7]: Biały lub jasnożółty ziarniak pozbawiony łupiny nasiennej jest prawie jajowaty lub podłużnie eliptyczny, długości około 4–8 mm i szerokości około 3–6 mm. Powierzchnia grzbietowa jest okrągława, mlecznobiała i gładka. Powierzchnię brzuszną cechuje głęboka, podłużna bruzda. Jeden koniec jest tępo zaokrąglony, drugi jest stosunkowo płaski i delikatnie ząbkowany z niewyraźnym, jasnobrunatnym znaczkiem.

Zastosowanie

Roślina lecznicza

Surowiec zielarski^[7]: Nasienie łzawnicy ogrodowej (Coicis semen) – wysuszone, dojrzałe ziarniaki pozbawione łupin o zawartości powyżej 0,5% trioleiny.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-09-21] (ang.).
↑ Coix lacryma-jobi L.. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2012-09-21]. (ang.).
↑ Gawryś Wiesław: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina Botanica, 2008. ISBN 978-83-925110-5-2.
↑ ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 61, ISBN 978-83-62975-45-7 .
↑ ^a ^b Roger Grounds: Trawy ozdobne. Warszawa: Klub dla Ciebie, 2009, s. 38. ISBN 978-83-7404-891-0.
↑ ^a ^b Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .