Defensine

Structuur van defensines in verschillende levensvormen. Alfa-helix in rood, bèta-plaat in blauw, en zwavelbruggen in geel.

Defensinen zijn kleine, kationisch-geladen eiwitten die een afweerfunctie vervullen bij diverse eukaryoten, zoals planten, schimmels, ongewervelde en gewervelde dieren. Defensinen hebben sterke antimicrobiële eigenschappen en sommige kunnen de immuunrespons reguleren. Ze zijn actief tegen bacteriën en diverse virussen. Ze zijn meestal 18–45 aminozuren lang, zijn compact gevouwen, en bezitten een aantal sterk geconserveerde zwavelbruggen.[1]

Defensinen zijn bij gewervelden een belangrijk direct werkend onderdeel van het aangeboren immuunsysteem.[2] Ze worden aangemaakt door aangeboren immuuncellen en epitheelcellen. In planten en schimmels worden defensinen gevormd in verschillende weefsels.[3][4] Sommige defensines zitten opgeslagen in de granulen van granulocyten, zoals neutrofielen. Andere defensinen komen voor in het extracellulaire milieu. Defensinen die direct pathogenen doden, ontwrichten vaak het microbiële celmembraan of verstoren de stofwisseling.

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) Shafee TM, Lay FT, Hulett MD, Anderson MA (2016). The Defensins Consist of Two Independent, Convergent Protein Superfamilies. Molecular Biology and Evolution 33 (9): 2345–56. PMID 27297472. DOI: 10.1093/molbev/msw106.
  2. (en) Hazlett L, Wu M (2011). Defensins in innate immunity. Cell and Tissue Research 343 (1): 175–88. PMID 20730446. DOI: 10.1007/s00441-010-1022-4.
  3. (en) Thomma BP, Cammue BP, Thevissen K (2002). Plant defensins. Planta 216 (2): 193–202. PMID 12447532. DOI: 10.1007/s00425-002-0902-6.
  4. (en) Sathoff AE, Samac DA (2019). Antibacterial Activity of Plant Defensins. Molecular Plant-Microbe Interactions 32 (5): 507–514. PMID 30501455. DOI: 10.1094/mpmi-08-18-0229-cr.